معرفی انواع شبکه های ارز دیجیتال

برای انتقال و نگهداری ارزهای دیجیتال از کیف پول و شبکه های انتقال می توان بهره برد. این شبکه های بلاکچین به نوعی جایگزین بانک ها برای انتقال می باشند با این تفاوت که غیرمتمرکز می باشند. بسترهای انتقال ارز دیجیتال یا شبکه انتقال در اصل مسیر انتقال یک رمز ارز می باشند.

حتما در انتقال ارزهای دیجیتال مبحثی به نام کارمزد یا Fee انتقال به گوشتان خورده است. این کارمزد به شبکه بلاکچینی که برای انتقال از آن استفاده می شود بستگی دارد. از طرفی همه ی ارزهای دیجیتال دارای شبکه اختصاصی خود نیستند و برای شروع کار باید با استانداردهای یک بلاکچین سازگار شده و روی بلاکچین آن سوار شوند، اما ممکن است در شبکه های گوناگون قابل انتقال باشند.کارمزد انتقال در شبکه های مختلف متفاوت بوده و به پارامترهای گوناگونی همچون نوع الگوریتم اجماع و مقیاس پذیری شبکه بستگی دارد

انواع شبکه های بلاکچین

شبکه های مختلفی در دنیای ارزهای دیجیتال وجود دارد که هرکدام با یک هدف و برای رفع نیاز خاصی ایجاد شده اند. شما برای انجام تراکنش های خود نیازی به فهم کامل زیر ساخت این شبکه ها ندارید اما باید به چند مورد توجه بسیار ویژه ای داشته باشید، این موارد عبارتند از: ارز مورد نظر شما بر بستر چه بلاکچنی ایجاد شده است و اینکه هنگام انتقال آن، مبدا و مقصد مورد نظر چه شبکه هایی را برای انتقال رمز ارز شما پشتیبانی می کند. مورد آخر مقدار کارمزد انتقال تحت شبکه مورد نظر است.

دلیل اهمیت بالای مورد دوم این است که حتما باید در انتقال ارزهای دیجیتال نوع شبکه انتخابی در مبدا و مقصد یکسان باشد، در غیر این صورت دارایی شما از بین رفته و تقریبا غیر قابل برگشت خواهد بود.

شبکه های بلاکچینی گوناگونی در حال حاضر وجود دارد که این شبکه ها بستری برای ایجاد توکن های دیگر، انتقال و ذخیره اطلاعات همچون انتقال رمز ارزها، قراردهای هوشمند و ... می باشند. هر بلاکچین یک مفهومی به نام " استاندارد توکن " را داراست که یک فرمت خاص خود را دارند و توسعه دهندگان توکن ها با پیروی از این فرمت ها، دیگر نیازی به راه اندازی شبکه خود را ندارند. بلکه در عوض، قادر به استفاده از آن شبکه هستند. ارزهای دیجیتال هم برای نگهداری و انتقال به شبکه های بلاکچین نیازمند هستن. در آغاز که فقط یه ارز بیت کوین در بلاکچین نسل اول ایجاد شد، این ارز به تنهایی تراکنش های خودشو تو شبکه بلاک چینش انجام می داد.

ولی مشکلاتی چون سرعت کم وکارمزد بالا را بلاکچین نسل اول داشت. رفته رفته، با محبوبیت یافتن ارزهای دیجیتال، ارزهای جدیدی به وجود آمدن که در پلتفرم بیت کوین فعالیت می کرد. این کار باعث شلوغی بیش از حد شبکه بلاک چین قدیمی و کاهش سرعت انتقال ارز و افزایش کارمزد تراکنش ها شد و کیفیت کار ارزها پایین اومد.

این شد که عده ای تلاش کردند، شبکه های جدیدی برای کوین های جدید طراحی کنند تا مشکلاتی از این دست حل بشه. این کار مثل اینه که یه نفر بخواد دوباره چرخ رو اختراع کنه. علی رغم اینکه این کار، کار سختی بود، نیازمند پشتوانه مالی و داشتن سرمایه نیز بود. علی رغم این مسائل، برخی از ازرها توانستن پلتفرم یا شبکه بلاک چین مختص خودشونو داشته باشن که به این ارزها کوین یا ارز اصلی شبکه می گن. ولی الان هر کس میتونه ارز خودش رو طراحی کنه می پرسین چطوری؟

الان با به روی کار آمدن توکن ها، این کار خیلی راحت تر شده و هر کسی بخواد می تونه توکن خودشو داشته باشه. برخی از کوین های بزرگ و پرطرفدار، مثل بیت کوین یا اتریوم شبکه بلاک چین مختص خودشونو دارن و برخی از ارزهای دیگه که از اونا به توکن یاد میشه، شبکه بلاکچین مختص خودشون رو ندارن. اونا برای نگهداری و انتقال، از شبکه بلاک چین ارزهای بزرگی مثل بیت کوین استفاده میکنن.

معرفی توکن ها

در واقع توکن ها، ارزهایی هستن که در بستر یا پلتفرم های ارزهای بزرگ تراکنش هاشون رو انجام میدن. هر روز توکن های مختلفی ساخته و به بازار ارائه میشه. پس از طراحی شبکه های مختلف، خیلی از ارزهای پرطرفدار، تنها روی شبکه بلاک چین خودشون نقل و انتقال انجام نمیدن؛ بلکه قادرند تراکنش هایی نیز با شبکه های دیگر انجام بدن. این کار باعث بالا رفتن سرعت تراکنش ها (که از آن به عنوان مشکل مقیاس پذیری بلاک چین های اولیه یاد میشه) و کاهش کارمزد آنها شده است.

انواع بسترهای انتقال ارز دیجیتال

• بیت کوین BTC

بیت کوین نسل اول شبکه های بلاکچین می باشد که با هدف همتا به همتا کردن تراکنش ها، حذف واسطه ها و تمرکززدایی ایجاد شد. یکی از مشکلات BTC مقیاس پذیری پایین آن می باشد. مقیاس پذیری به معنای تعداد تراکنش های تایید شده در ثانیه است، که برای بیت کوین این فاکتور هفت تراکنش در ثانیه است، که در بلاکچین بیت کوین هر تراکنش به طور متوسط در حدود 10 دقیقه انجام می پذیرد.

• شبکه ERC-20

ERC20 یک شبکه بلاکچین نسل دوم با توکن بومی اتریوم می باشد. توکن های ایجاد شده روی شبکه ERC20 از شبکه اتریوم برای انتقال و انجام تراکنش های خود بهره می برند. کارمزد انتقال در این شبکه با استفاده از معیاری به نام گس فی Gas Fee تعیین می شود که بنابر شلوغی شبکه شناور می باشد. به دلیل پشتیبانی این شبکه برای اولین بار از قراردادهای هوشمند این شبکه نیز با مشکل مقیاس پذیری و شلوغی شبکه مواجه است که باعث بالا بودن کارمزد انتقال های عادی نیز شده است.

• شبکه BEP-2

این استاندارد مبتنی بر شبکه بایننس اسمارت چین است، که توسط صرافی بایننس ایجاد شده است. توکن بومی آن BNB می باشد و کارمزدها نیز در این شبکه با این کوین پرداخت می شوند. به این صورت که برای انتقال یک توکن BEP-2 باید مقداری BNB در کیف پول خود داشته باشید. می توانید رمز ارزهای بسیاری را به صورت توکن های Pegged بر روی این شبکه نیز انتقال دهید. این توکن ها ارزهایی هستند که ارزش آنها به یک توکن بر روی شبکه دیگر گره خورده است و ارزش معادل آن را دارد. این کار امکان خرید و فروش توکن ها در شبکه های مختلف را فراهم میکند.

• شبکه BEP-20

این شبکه نیز توسط صرافی بایننس ایجاد شده و توکن بومی آن نیز BNB می باشد. تفاوت این شبکه با شبکه موازی BEP-2 در این است که BEP-20 یک بلاکچین برای اجرای قراردادهای هوشمند و سازگار با ماشین مجازی اتروم EVM نیز است. به این صورت که امکان انتقال توکن های ERC-20 را نیز با کارمزد به مراتب پایین تر فراهم میکند.

• شبکه TRC-20

این استاندارد برای ایجاد توکن های سازگار در بلاکچین ترون می باشد. این شبکه به سریع بودن و کارمزد پایین شناخته شده است و از رقبای بزرگ اتریوم می باشد. از توکن های معروف و پرکاربرد آن تتر USDT می باشد و کم هزینه ترین شبکه انتقال ارز دیجیتال تتر نیز می باشد.

• تفاوت ERC20 و TRC20

توکن‌های ERC20 بر روی بلاکچین اتریوم و توکن‎های TRC20 نیز بر روی بلاکچین ترون قرار دارند. برای نمونه، تتر که یک استیبل کوین پرطرفدار با ارزش دلاری ثابت معادل یک دلار آمریکا است، بر روی هر دو بلاکچین اتریوم و ترون قابل انتقال است. همانطور که در بالا اشاره شد یکی از مشکلات بزرگ بلاکچین اتریوم هزینه بالای کارمزد تراکنش‌ها می باشد، به همین دلیل بسیاری از کاربران به منظور خرید و فروش تتر از بلاکچین ترون به دلیل کارمزد پایین تر استفاده کرده و تتر USDT-TRC20 را به USDT-ERC20 ترجیح می‌دهند.

• تفاوت ERC20 و BEP2

ERC20 استاندارد توسعه توکن در بلاکچین اتریوم و BEP2 استاندارد توسعه توکن در بلاکچین بایننس است. آدرس توکن‌های BEP2 همواره با حروف bnb آغاز شده اما آدرس توکن‌های ERC20 با 0X شروع می‌شود.

همچنین کارمزد تراکنش ها در شبکه BEP2 بسیار پایین تر از ERC20 است.

شبکه بیت کوین (نماد BTC)

اولین شبکه بلاک چین برای ارز دیجیتال بیت کوین ایجاد شد. می دونید که شبکه بلاکچین سیستمی غیر متمرکز هست، بنابراین این سیستم اولیه، دارای ضعف هایی از جمله عدم مقیاس پذیری (کند بودن انجام تراکنش ها) و هزینه بالای تراکنش ها و عدم انجام قراردادهای هوشمند و ..بود. این شد که برای بلاکچین بیت کوین لایه دوم برنامه نویسی کردند که تا حدودی به جبران ضعف های شبکه بلاکچین اولیه بیت کوین کمک کند. این لایه دوم شبکه بیت کوین، لایه امنی Omni Layer نام گرفت. اگر چه تراکنش ها دراین لایه نیز با سرعت کمتر و کارمزد بالا انجام میشه ولی این لایه امنیت بسیار بالایی داره. این لایه ویژگی هایی مثل انجام قرار داد های هوشمند و ایجاد ارزهای سفارشی را به شبکه بخشیده است. توکن های omniرا میتونیم همون توکن های بیت کوین درنظر بگیریم که توسط تمام صرافی ها و کیف پول هایی که بیت کوین را پشتیبانی میکند، پشتیبانی میشن. آدرس این شبکه مشابه آدرس شبکه بیت کوین هست.

شبکه اتریوم (نماد ETH)

کوین اصلی شبکه اتریوم؛ اتر نام داره و کارمزد های این شبکه با این توکن پرداخت میشن. علاوه بر کوین اصلی، توکن های مختلفی هستند که با استاندارد ERC20 طراحی شده اند. کلمه ERC20 این کلمه کوتاه شده کلمه Ethereum Request For Comment است که نماد یکی از استانداردهای مهم توکن های اتریوم است که مسئول فنی و ناظر همه قرادادهای هوشمند بلاکچین اتریوم است و برای اجرای رمز در بلاکچین اتریوم به کار گرفته میشه.

این توکن، همه قوانین مرتبط با فعالیت های توکن هایی که در بلاکچین اتریوم فعالیت میکنن رو دارا است. در واقع این استاندارد، لیستی از قوانینی هست که باید هر توکن فعال در شبکه اتریوم، حاوی آن باشه تا مجوز فعالیت در بستر اتریوم را داشته باشه.

صاحبان ایده ها و پروژه های مبتنی بر ساخت شبکه بلاک چین، میتونن تا محقق شدن شبکه بلاک چین مختص خودشون، با ساخت توکن های حاوی استاندارد ERC20 و فروش آنها اقدام به جذب سرمایه کنند. این توکن ها می تونند به تمام کیف پول های ارز اتریوم منتقل یا در آن جا نگهداری شوند.

شبکه ترون

ترون نیز در ابتدای کار توکنی در بستر اتریوم ERC20بود که تو سال 2018 تیم توسعه دهنده ترون تصمیم گرفتند که شبکه بلاک چین اختصاصی برای ترون راه بندازن. این شد که TRC20 متولد شد. این نوزاد تازه به دنیا آمده به سرعت سوگلی کاربران شد و محبوبیت زیادی بدست آورد که خلاف انتظار همگان بود.

این شبکه به سرعت در همان سال اول پیشرفت خیلی زیاد کرد و نوزاد تازه به دنیا آمده TRC20 بزرگ و بزرگ شد تا اینکه طی 300 روز توانست رکورد بزنه و از غول بیت کوین پیشی بگیره. به دلیل شباهت زیاد این شبکه به شبکه اتریوم توکن ها به راحتی میتونند از هر یک از این شبکه ها سویچ بشن. ارز اصلی این شبکه ترون Tron است علاوه بر این، این شبکه سه توکن به نام های جاست، بیت تورنت، وینگ داره.

ادرس های ارزها روی این شبکه با کلمه T شروع میشن.

شبکه بایننس

BNB بایننس کوین در ابتدا یه توکن بر روی بلاک چین اتریوم بوده تا اینکه تونست پولاشو تا سال 2019 جمع کنه و بلاخره در سال 2019 این ارز به بلاک چین خودش منتقل شد. به این جهت این ارز از قوانین اتریوم نیز پیروی می کند.

می تونیم بگیم که استاندارد BEP2 یه نسخه ساده تر از استاندارد ERC20 اتریوم است که روی شبکه بایننس عرضه شده است. بنابراین این ارز از امنیت بالا و ثبات بالا شبکه اتریوم بهره مند است. صرافی بایننس علی رغم پشتیبانی از ERC20 اتریوم که حکم پدر خوانده شو داره، از نوامبر 2019 در اقدامی نامردانه!! 5 میلیون از توکن های ERC20 BNBرا سوزوند و به جای آن BEP2 BNB رو به پول کیف برگردوند. با این کار، این صرافی کاربرانش رو تشویق کرد که توکن های خودشونو به BEP2 BNB تبدیل کنن.

ادرس ارزها روی این شبکه با bnb شروع میشن.

• شبکه بایننس اسمارت چین

شبکه بایننس پس از اینکه از بلاکچین اتریوم جدا شد، شبکه بلاک چین مختص خودشو ایجاد کرد و ارز خودشو با نام BEP2 BNB مطرح کرد. اما میدونید که شبکه های غیر متمرکز همیشه با مشکل عدم مقیاس پذیری و کارمزد بالای تراکنش ها مواجه هستن. بنابراین برای رفع این مشکلات صرافی بایننس تصمیم گرفت به دلیل نیمه متمرکز بودن سرعت انجام تراکنش ها یه شبکه بلاک چین جدیدی رو راه اندازی کنه که با شبکه قبلی به صورت موازی عمل کنه و کارمزد اون ها از شبکه اتریوم کمتر باشه و امکان راه اندازی قراردادهای هوشمند در اون ها وجود داشته باشه.

این شبکه کاملا با شبکه اتریوم سازگار بوده و از المان های آن پیروی می کنه. شبکه BCS-20 یه استاندارد فنی و مجوز برای صدور و اجرای توکن در شبکه بلاک چین بایننس اسمارت چین یا Binance Smart Chainاست و شامل همه قوانین و مقررات فعالیت توکن هایی که در بستر باینس فعالیت می کنن، هست. اگر چه شبکه بایننس اسمارت چین یه شبکه مستقل از شبکه بایننس هست ولی کاربران میتونن دارایی های خود را به راحتی بین این دو شبکه انتقال بدهند.

ادرس های ارزها روی این شبکه مشابه شبکه اتریوم با 0x شروع میشن و باید هنگام انتقال به این نکته توجه داشته باشین.

بهترین شبکه برای انتقال بیت کوین

اولین ملاک برای انتخاب بهترین شبکه انتقال بیت کوین طبیعتا کارمزد پایین شبکه است. انتخاب شبکه با کارمزد پایین در اولین مرتبه به شبکه های ساپورت شده توسط مبدا و مقصد بستگی دارد. برای مثال در انتقال بیت کوین از صرافی کوکوین به تراست ولت، تراست ولت فقط BTC-Segwit را پشتیبانی می کند، اما صرافی کوکوین شبکه های مختلفی را برای انتقال بیت کوین پشتیبانی می کند که کمترین کارمزد برای انتقال با شبکه KCC است. لازم به ذکر است که تعرفه کارمزد تراکنش‌های صرافی های ارز دیجیتال، متفاوت است. کافیست هزینه‌های یک معامله را به طور همزمان در چند سایت خرید و فروش ارز دیجیتال بررسی نمایید تا به این موضوع پی ببرید. اما در کل کارمزد انتقال بیت کوین تحت شبکه لایتنینگ بیت کوین و شبکه BEP20 از دیگر شبکه ها پایین تر می باشد.

کدام شبکه ازر دیجیتال برای انجام تراکنش بهتر از همه است؟

شبکه های ارز دیجیتال به منزله فروشگاهای اینترنتی هستن که خرید از هرکدام معایب و مزایایی داره همون طور که فروشگاه های اینترنتی هر روز سعی دارن تا کیفیت ارائه خدماتشون رو بهتر کننن تا مشتری هاشون زیاد بشه، شبکه های ارز دیجیتال هم با ارتقا خدماتشون مثل کم کردن کارمزدها یا سرعت بخشیدن به تراکنش یا پشتیبانی از ارزهای پرطرفدار دیگر، سعی در جذب مشتری دارن.

کارمزد شبکه اساسا بستگی به ساختار اون شبکه و الگوریتم اجماعی که شبکه باهاش کار میکنه، داره. مقیاس پذیری از جمله ملاک هایی است که باید در انتخاب شبکه به اون توجه کنیم. مقیاس پذیری همون تعداد تراکنش های انجام شده تو هر ثانیه است که این مقدار برای شبکه بیت کوین هفت عدد تراکنش در ثانیه است که این مقدار نشون میده شبکه بیت کوین به لحاظ مقیاس پذیری ضعیف هست.

برای درک بهتر اینکه کدوم شبکه برای انجام تراکنش بهتره یه مثال میزنیم. اگه شما بخواهین از صرافی بایننس یا کوکوین یا کوینکس ارزی رو بخرید و به کیف پولتون (مثلا کیف پول تراست ولت) انتقال بدین، سوال اول اینه که این ارزی که شما می خواهید خریداری کنید روی کدوم شبکه ارز دیجیتال قرار گرفته یا اصلا این ارز، در این صرافی که شما در اون عضو هستین و باهاش کار می کنین هست یا نه؟ (لیست شده یا نه) سوال دوم اینه که آیا تراست ولت شما این ارز را پشتیبانی میکنه یا نه؟

برای مثال اکثر شت کوین ها روی شبکه BEP20 (بایننس) و یا روی شبکه (بایننس) و یا روی شبکه ERC20 ( شبکه اتریوم) قرار دارند. اگر شما بخواهین مقداری شت کوین خریداری کنید شما هرگز نمی تونین این شت کوین ها رو از طریق شبکه TRC20 (شبکه ترون) انتقال بدید. بهتره بدونین اگر می خواهید ارزی رو از یه مبدا به مقصدی انتقال بدید باید آدرس شبکه مبدا و مقصد یکسان باشه. پس در انتخاب آدرس باید دقت لازم رو داشته باشین چرا که با این اشتباه ممکنه پولتون رو از دست بدید.

البته به تازگی اکثریت پلتفرم ها به هنگام بروز چنین اشتباهی از طرف کاربر، پیام اخطار میفرستن مبنی بر اینکه که آدرس مبدا و مقصد یکی نیست. در این حالت شما می تونید آدرس مقصد رو اصلاح کنید