STX یا Stack Token، یک ارز دیجیتال است که برای پرداخت هزینه‌های شبکه و اعتبار سنجی تراکنش‌ها در شبکه‌ی بلاکچین Stacks استفاده می‌شود.

این شبکه، برای توسعه‌ی اپلیکیشن‌های دیسنترالایز شده‌ی بر پایه‌ی بلاکچین ساخته شده است.

بلاکچین Stacks، یک بلاکچین متفاوت از بلاکچین‌های دیگر است. در این بلاکچین، از الگوریتم Proof of Transfer برای تأیید تراکنش‌ها استفاده می‌شود که بر خلاف الگوریتم‌های Proof of Work و Proof of Stake، از مصرف انرژی کمتری برای انجام عملیات‌های بلاکچینی نیاز دارد.

از آنجا که ارز سینتتیکس (Synthetix) مورد استفاده قرار می‌گیرد تا هزینه‌های شبکه و اعتبار سنجی تراکنش‌ها را پرداخت کند، این ارز به عنوان ارز پایه‌ی شبکه محسوب می‌شود. به این معنی که ارزهای دیگری که بر روی بلاکچین Stacks ساخته می‌شوند، از ارز سینتتیکس (Synthetix) به عنوان ارز پایه‌ی خود استفاده می‌کنند.

ارز سینتتیکس (Synthetix) چیست؟

ارز سینتتیکس (Synthetix)، یک پروتکل مالی غیرمتمرکز است که برای ایجاد دارایی‌های دیجیتال مبتنی بر دارایی‌های دیگر، از تکنولوژی بلاکچین استفاده می‌کند. این پروتکل به کاربران امکان می‌دهد تا با استفاده از دارایی‌های دیجیتال موجود، دارایی‌های معادل سازی شده (Synthetic Assets) را ایجاد کنند و به عنوان دارایی‌های قابل معامله در دیگر پلتفرم‌های مالی ظاهر شوند.

این رویکرد به کاربران امکان می‌دهد تا بدون نیاز به دسترسی به دارایی‌های واقعی، به بازارهای مالی دسترسی داشته باشند و در آنها معامله کنند. از دیگر ویژگی‌های سینتتیکس (Synthetix)، قابلیت ایجاد دارایی‌های مبتنی بر هر نوع دارایی دیجیتالی است که به عنوان دارایی پایه معاملات قرار گیرد.

DEX نیز به عنوان کوتاه شده‌ی Decentralized Exchange، به تبادلات مالی غیرمتمرکز اشاره دارد. در یک DEX، تراکنش‌های مالی بین کاربران مستقیماً انجام می‌شود، بدون واسطه‌ی مرکزی مانند بورس‌های سنتی. این به کاربران امکان می‌دهد تا بدون نیاز به اعتماد به واسطه‌ی مرکزی، به تبادلات مالی با دیگر کاربران بپردازند.

سینتتیکس (Synthetix) همچنین یک DEX داخلی برای تبادل دارایی‌های معادل سازی شده خود دارد. این به کاربران امکان می‌دهد تا بدون نیاز به خروج از سینتتیکس (Synthetix)، دارایی‌های خود را با دیگر کاربران تبادل کنند.

عملکرد ارز سینتتیکس (Synthetix)

ارز سینتتیکس (Synthetix) یک پروتکل مالی غیرمتمرکز است که برای ایجاد دارایی‌های دیجیتال مبتنی بر دارایی‌های دیگر، از تکنولوژی بلاکچین استفاده می‌کند. این پروتکل به کاربران امکان می‌دهد تا با استفاده از دارایی‌های دیجیتال موجود، دارایی‌های معادل سازی شده (Synthetic Assets) را ایجاد کنند و به عنوان دارایی‌های قابل معامله در دیگر پلتفرم‌های مالی ظاهر شوند.

عملکرد این پروتکل به این صورت است که کاربران با استفاده از دارایی‌های دیجیتالی که در اختیار دارند، می‌توانند دارایی‌های دیگری مانند ارزهای مشهور مانند بیتکوین، اتریوم، دلار و ... را به عنوان دارایی پایه معاملات در سینتتیکس استفاده کنند. سپس با استفاده از دارایی‌های پایه، دارایی‌های معادل سازی شده را ایجاد می‌کنند. به عنوان مثال، با استفاده از دلار، دارایی معادل سازی شده‌ای مانند دارایی دلاری (sUSD) را ایجاد می‌کنند.

در ادامه، دارایی‌های معادل سازی شده ایجاد شده توسط کاربران، به عنوان دارایی‌های قابل معامله در دیگر پلتفرم‌های مالی ظاهر می‌شوند. کاربران می‌توانند با استفاده از دارایی‌های معادل سازی شده، در بازارهای مالی مختلف مانند بورس‌ها و DEXها معامله کنند. به عنوان مثال، با استفاده از دارایی دلاری معادل سازی شده، کاربران می‌توانند در بازارهای مالی مختلف به دنبال فرصت‌های سرمایه‌گذاری باشند.

در کل، عملکرد ارز سینتتیکس (Synthetix) به کاربران امکان می‌دهد تا به صورت غیرمستقیم و بدون نیاز به دسترسی به دارایی‌های واقعی، به بازارهای مالی دسترسی داشته باشند و در آنها معامله کنند.

توکن‌های مصنوعی سینتتیکس (Synthetix)

توکن‌های مصنوعی دارایی‌های مصنوعی هستند که قیمت دارایی‌های واقعی را تکرار می‌کنند. مشخصه آن‌ها به اشتراک گذاری ارز سینتتیکس (Synthetix) است. سینتتیکس (Synthetix) ها می‌توانند به هر شکلی باشند و با “s” مشخص می‌شوند. به عنوان مثال، سینت‌های فیات به این شکل هستند: sEUR، sUSD، SRMB. سایر انواع مصنوعی عبارتند از: sAAPL (اپل مصنوعی)، sTSLA (تسلای مصنوعی)، sAu (طلای مصنوعی)، sBNB (ارز مصنوعی Binance)، sDEFI (شاخص DeFi مصنوعی) و بسیاری دیگر…

هر زمان که سینت‌های جدید ساخته می‌شوند، استیکر بدهی ایجاد می‌کند. بنابراین آن‌ها باید قبل از این‌که بتوانند توکن‌های سینتتیکس (Synthetix) قفل شده خود را خارج کنند، همان مقدار را به synths پرداخت کنند. ارزش Synths نیز احتمالا در طول زمان تغییر می‌کند، به‌ویژه وقتی صحبت از سرمایه‌گذاری‌هایی می‌شود که به طور مداوم در حال تغییر قیمت هستند، مانند سهام. در نتیجه، کاربران ممکن است مجبور شوند مبلغ متفاوتی از Synths را نسبت به آن‌چه که در ابتدا دریافت کرده‌اند، برای برداشتن توکن‌های سینتتیکس (Synthetix) خود بپردازند.

خوشبختانه، کاربران مجبور نیستند با همان نوع Synth که در ابتدا ساخته شده بود معامله کنند. تا زمانی که Synth مورد استفاده برای پرداخت دارای ارزش بازار یکسانی باشد، توسط سیستم پذیرفته می‌شود. به عنوان مثال، یک Tesla Share Synth را می‌توان به جای یک Bitcoin Synth برای مبادله استفاده کرد تا زمانی که ارزش یکسانی داشته باشند. توکن‌های Synth دقیقا با دارایی‌هایی که نشان می‌دهند، مطابقت ندارند. آن‌ها به دلایلی به عنوان دارایی‌های مصنوعی شناخته می‌شوند.

ارز سینتتیکس (Synthetix) برای تولید Synths جدید استیک شده است. بنابراین، ارز سینتتیکس (Synthetix) به عنوان وثیقه برای هر دارایی صادر شده توسط پروتکل استفاده می‌شود.

سینتتیکس (Synthetix) به‌دنبال چه هدفی است؟

در ابتدا شبکه سینتتیکس (Synthetix) با نام هاوِن (Havven) شروع به فعالیت کرد. هدف اولیه این شبکه ایجاد استیبل کوینی بود که عملکردی مشابه دلار آمریکا یا یورو داشته باشد. پس از بازطراحی این شرکت و تغییر نام آن به سینتتیکس (Synthetix)، هدف آن‌ها نیز تغییر کرد. در برنامه جدید، تیم اجرایی به دنبال این بود که ترکیبی از دارایی شامل ارزهای دیجیتال و کالاها عرضه کند. این دارایی‌ها ممکن است ترکیبی از ارز‌های فیات، ارز‌های دیجیتال، طلا، سهام و غیره باشند. مدل استفاده از ارز SNX، بسیار شبیه مدل استفاده از بسیاری از استیبل کوین‌ها است.

چه چیزی سینتتیکس (Synthetix) را متمایز می‌کند؟

در شبکه سینتتیکس برای صدور Synth وثیقه‌گذاری ۷۵۰ درصدی لازم است. این سبب ایجاد واسطه‌ای مناسب برای توکن‌های در حال گردش می‌شود. صرافی غیر متمرکز سینتتیکس (Synthetix) به افراد زیادی اجازه خرید و فروش توکن SNX می‌دهد و در این میان نیازی به اتکا بر فرد ثالث یا واسطه نیست.

ارزش همه دارایی‌های ترکیبی در این سیستم در حال حاضر از طریق اوراکل‌ها تعیین می‌شود. اوراکل‌ها قیمت‌های به روز را بر روی زنجیره فراهم می‌کنند. این اوراکل‌ها از الگوریتمی با منابع مختلف استفاده می‌کنند و با تجمیع این منابع می‌توانند ارزش واقعی دارایی‌ها را مشخص کنند.