اقتصاد دو توکنیToken Economy ارز دیجیتال چیست؟

اقتصاد توکنی که در انگلیسی به آن Tokenomics گفته می‌شود، از دو بخش “Token” و “Economic” تشکیل شده است؛ توکنومیک اساسا به معنای مطالعه‌ی اقتصاد یک توکن، از کیفیت و عرضه تا رشد و تقاضای آن است.

این واژه در لغت اقتصاد توکنی نیز معنی می‌شود. یکی از موارد مهم در تعیین ارزش یک توکن و اقتصاد توکنی آن، عرضه کل است. معمولا توکن‌هایی که عرضه محدودی دارند، ممکن است در آینده ارزش بیشتری داشته باشند؛ زیرا عرضه کم باعث افزایش تقاضا می‌شود که در نتیجه به افزایش قیمت منجر خواهد شد. اقتصاد دو توکنی Token Economyهنگامی رخ میده که یه پروژه بلاک چین دو توکن منتشر می کنه که یکی از این توکن ها برای جذب سرمایه مورد استفاده قرار می گیره و توکن دیگه به عنوان ابزاری هست که در پروژه به کار گرفته میشه. هدف اصلی ایجاد توکن ها برای انطباق با تنظیم کننده ها و تقسیم اکوسیستم پروژه به دو توکن برای قابلیت استفاده بهتر هست.مدل اقتصادی دو توکنی Token Economy در پروژه های ارز دیجیتال و کریپتوکارنسی ها برای افزایش کارایی بهتر کاربران ارز دیجیتال فراهم شده. در سال های 2017 و 2018 موج گسترده ای از عرضه اولیه سکه برای جذب سرمایه روی پروژه های ارز دیجیتال ایجاد شد و با جلب توجه سازمان بورس و اوراق بهادار یا کمیسیون SEC همراه شد. این اسازمان تصمیم گرفت تا توکن ICO رو بر اساس قوانین ایالات متحده به عنوان اوراق بهادار تصویب کنه. یعنی سهم مالکیت اون در پلتفرم تعریف شده و مزایا و نتایج اون به دارنده های این توکن داده میشه. مدل اقتصاد دو توکنیToken Economy، زمانی اتفاق می افتد که یک پروژه بلاک چین، دو توکن صادر می کند که یکی از این توکن ها برای جذب سرمایه به کار می رود و توکن دیگر به عنوان ابزاری است که در پروژه استفاده می شود. ایده اصلی ایجاد توکن ها، برای انطباق با تنظیم کننده ها و تقسیم اکوسیستم پروژه به دو توکن برای قابلیت استفاده بهتر است. در اصل اقتصاد دو توکنی Token Economy در پروژه های ارز دیجیتال به منظور افزایش کارایی بهتر کاربران ارز دیجیتال فراهم شده است.

کاربرد اقتصاد دو توکنی Token Economyدر بازار ارز دیجیتال

برای اینکه پروژه ارز دیجیتال به عنوان بستری امن در نظر گرفته بشه، باید مطمئن شد که توکن های اون سود واقعی خودشون رو به دارنده های اون ارائه میدن. همچنین پروژه کاملا غیرمتمرکز هست و تحت مدیریت هیچ نهاد یا سازمان خاصی قرار نداره. این توکن توسط SEC نوعی توکن امنیتی محسوب میشه. یکی دیگه از کاربرد اقتصاد دو توکنی در بازار کریپتوکارنسی این هست که انگیزه های بیشتری رو به دارنده های توکن و سرمایه گذاران نسبت به پروژه های دیگه در حوزه کریپتوکارنسی ارائه میده. در اقتصاد دو توکنیToken Economy، یکی از دو توکن ها به عنوان برقراری امنیت، جهت افزایش سرمایه گذاری در پروژه کریپتو مورد استفاده قرار می گیرد. توکن این کار را با رعایت دقیق مقررات مشخص شده برای ارزهای دیجیتال، انجام می دهد. توکن دیگر در شبکه برای انجام برخی از فعالیت ها مورد استفاده قرار می گیرد که ممکن است برخی از این فعالیت ها از پروژه ای به پروژه دیگر متغیر باشد.

سازمان کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده، دلیل اصلی ایجاد مدل اقتصاد دو توکنی را این می داند، که ترجیح پروژه ارزهای دیجیتال این است که از اقتصاد دو توکنی Token Economyاستفاده کنند. تاکنون، SEC برخلاف اوراق بهادار، سهام یا اوراق قرضه که جایگاه مشخصی در چارچوب SEC دارند، به وضوح دارایی های رمزنگاری شده را طبقه بندی نکرده است.

با این حال، چارچوب برای تجزیه و تحلیل «قرارداد سرمایه‌گذاری دارایی‌های دیجیتال»، راهی را برای پروژه‌های بلاک چین فراهم کرده است تا توکن‌های خود را به عنوان روشی برای برقراری امنیت ثبت کرده و شرایط خاصی را برای آن‌ها تعیین کنند تا مطابق با مقررات کار کنند.

برای اینکه پروژه به عنوان یک بستر امن در نظر گرفته شود، باید مطمئن شد که توکن های آن سود واقعی را به دارندگان آن ارائه می دهند و علاوه بر آن، پروژه نیز کاملاً غیرمتمرکز است. اگر همه این شرایط برآورده شود، این توکن توسط SEC یک توکن امنیتی در نظر گرفته می شود. از دیگر مزایای اتخاذ مدل اقتصاد دوتوکنیToken Economy، این است که انگیزه های بیشتری را به دارندگان توکن و سرمایه گذاران بالقوه نسبت به پروژه های دیگر در صنعت ارائه می دهد. با دو توکن، یک پروژه رمزنگاری می‌تواند ساختار انگیزشی، ویژگی‌ها، ارتقاء و عملکردهای بهتری را به کاربران نهایی ارائه دهد.

مزایای مدل اقتصادی دو توکنی Token Economy

یکی از اصلی ترین مزایای مدل اقتصادی دو توکنیToken Economy، انطباق قانونی با مقررات SEC هست. توجه داشته باشین که با صدور یه توکن امنیتی که حقوق مالکیت روی پلتفرم رو تضمین می کنه، بنیانگذار پروژه هرگونه ریسک نظارتی رو به حداقل می رسونه. یکی دیگه از مزایای مدل اقتصادی دو توکنیToken Economy، افزایش اعتماد و تمایل به سرمایه گذاری بر روی پروژه هست. بیشتر پروژه های بلاک چین و ICO ها هنور در هاله ای از بی ثباتی هستن. صدور توکن های امنیتی منطبق با SEC کلیدی برای ارائه تصویری پایدارتر و مطابق با قوانین هست. برای پروژه های مدل اقتصادی دو توکنی، با تکیه بر حفظ نرخ ثابت برای استیبل کوین خود مانند DAI در Maker استفاده از یه توکن تراکنشی دوم که نوسانات پلتفرم رو جذب می کنه، مزیت بزرگ دیگه ای هست.

پلتفرم میکردائو، پروژه ای از اقتصاد دو توکنی Token Economy

استفاده MakerDAO از MKR و DAI احتمالاً شناخته شده ترین نمونه از یک سیستم اقتصاد دو توکنی Token Economy است. فروش توکن MKR در مقایسه با سایر فروش های توکن در طی گسترش ارزهای دیجیتال در سال 2017، نسبتاً بی سر و صدا و زود انجام شد اما توکن برای طراحی سیستم ضروری بود. MakerDAO از MKR به عنوان یک توکن حاکمیتی و مکانیزم ثبات قیمت برای استیبل کوین DAI استفاده کرد. اگر DAI در یک دلار باقی بماند، توکن‌های MKR از بین می‌روند و دارندگان MKR از عرضه MKR کمتری بهره می‌برند. اگر DAI بیش از یک دلار نوسان کند، توکن‌های MKR ایجاد می‌شوند و دارندگان MKR باید با افزایش عرضه MKR مقابله کنند. دارندگان MKR همچنین می توانند در مورد تغییرات پلتفرم مانند معرفی انواع وثیقه های جدید رای دهند.

فیلمیو، پروژه ای از اقتصاد دو توکنی Token Economy

فیلمیو، یک پلتفرم برای تامین مالی پروژه های رسانه ای بوده که دارای دو توکن است. توکن‌های FILM، توکن‌های امنیتی هستند که فقط برای سرمایه‌گذاران معتبر در دسترس هستند. دارندگان FILM حق دریافت درآمد حاصل از پروژه های مختلف Filmio را دارند که به روشی مشابه مالکیت سهام در شرکت های خاصی سود سهام پرداخت می کند. توکن‌های FAN توکن‌هایی هستند که به عنوان پاداش برای شرکت در شبکه استفاده می‌شوند. این توکن های کاربردی را می توان برای رای دادن به پروژه ها و تعامل با سایر کاربران در اکوسیستم Filmio استفاده کرد.

رفع مشکلات در اقتصاد دو توکنی Token Economy

متأسفانه در صورتی که برای مدت طولانی نسبت مینت/سوختن کنترل نشود، به لطف چاپ توکن انبوه، تورم شدیدی ایجاد می شود. این ابر تورم نمی‌تواند بر آن حاکم شود مگر اینکه شرکت اقدام به خرید مجدد کند یا به طور کامل اقتصاد را با یک توکن Token Economy جدید پاک کند و دوباره راه‌اندازی کند، که در برخی پروژه‌ها اتفاق افتاده است. با این حال، حتی با کنترل مینت/سوختن، فقط این امر اجتناب ناپذیر را به تعویق می‌اندازد که بازی به نقطه‌ای برسد که بازیکنان جدید کافی برای سود بردن افراد وجود نداشته باشد یا فشار فروش علما بسیار زیاد شود.

اقتصاد دو توکنی Token Economy هنگامی رخ میده که یه پروژه بلاک چین دو توکن منتشر می کنه که یکی از این توکن ها برای جذب سرمایه مورد استفاده قرار می گیره و توکن دیگه به عنوان ابزاری هست که در پروژه به کار گرفته میشه.

اقتصاد توکنی Token Economy مربوط به یک توکن است که قبل از سرمایه‌گذاری باید به آن توجه کنید؛ در توکنومیک عواملی مانند عرضه کل، ارزش بازار، کاربرد، توزیع و تخصیص توکن و… را باید به دقت مورد تجزیه و تحلیل قرار دهید تا یک سرمایه‌گذاری موفق داشته باشید. اقتصاد توکنی Token Economy در واقع مولفه های اقتصادی یک پروژه رمزنگاری را با ایجاد انگیزه برای دارندگان توکن و تعریف سودمندی توکن ها، عامل اصلی تقاضای آنها، راه اندازی کرد. متغیرهای مختلفی که توسعه دهندگان برای تأثیرگذاری بر جنبه های مختلف اقتصاد توکنی Token Economy با آنها بازی می کنند عبارتند از:

• مولفه های اصلی اقتصاد توکنی Token Economy

ساختار اقتصاد ارزهای دیجیتال مشوق هایی را تعیین می کند که سرمایه گذاران را به خرید و نگه داری یک سکه یا توکن خاص تشویق می نماید. درست مانند نحوه متفاوت بودن ارزهای فیات، هر ارزی سیاست پولی خاص خود را دارد.

در اینجا متغیرهای اصلی که توسعه دهندگان تغییر می دهند و روی توکن ها تاثیر می گذارند، آورده شده است:

• ماینینگ و استیکینگ– بلاک چین های اولیه مانند بیت کوین و اتریوم – در حال حاضر – توکن هایی را برای تشویق استخراج کنندگان برای اعتبارسنجی تراکنش ها منتشر می کنند. این فرآیند اثبات کار (PoW) نامیده می شود. ماینرها باید از قدرت محاسباتی خود برای استخراج بلاک های جدید و اضافه کردن آنها به بلاک چین استفاده کنند. در بلاک‌چین‌های اثبات سهام (PoS) که یک مدل شرط‌بندی را برای اعتبارسنجی‌کنندگان پیاده‌سازی کرده‌اند، پاداش‌ها به کسانی تعلق می‌گیرد که تعداد معینی از سکه‌ها را در یک قرارداد هوشمند قفل کرده‌اند. با ارتقای لایه اجماع، اتریوم به سمت این مدل حرکت می نماید. برای بلاک چین های پایه مانند اتریوم ۱.۰ و بیت کوین، انگیزه اصلی یک شبکه غیر متمرکز از کامپیوترها برای اعتبارسنجی تراکنش ها است. در اینجا توکن های جدید به کسانی داده می شود که قدرت محاسباتی خود را صرف کشف بلاک های جدید، پر کردن آن ها با داده ها و اضافه کردن آن ها به بلاک چین می کنند. استیکینگ به کسانی که نقش مشابهی را ایفا کنند با قفل کردن تعدادی سکه در یک قرارداد هوشمند، پاداش می دهد. این روشی است که بلاک چین هایی مانند Tezos عمل می کنند و این مدلی است که اتریوم با ارتقا ۲.۰ خود به سمت آن حرکت می نماید.

• بازده و سودمندی– هر کسی که دارای ارز دیجیتال است را قادر می‌سازد تا توکن‌های بیشتری کسب کند. می‌توانید وجوه خود را به هر کسی که می‌خواهد از طریق قراردادهای هوشمند قرض دهید، سود و اصل را به صورت توکن به دست آورید. بازده، استخرهای عظیمی از بازده را در صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) ایجاد می‌کند. پلتفرم های مالی غیرمتمرکز بازدهی بالایی برای ترغیب مردم به خرید و سهام توکن ها ارائه می دهند. توکن ها در استخرهای نقدینگی قرار می گیرند، استخرهای عظیم رمزارزها که اموری مانند صرافی های غیر متمرکز و پلتفرم های وام دهی را اداره می کنند؛ این بازدهی در قالب توکن های جدید پرداخت می شود.

• توکن سوزی– برای جلوگیری از تورم، پروتکل‌های رمزنگاری باید توکن‌ها را بسوزانند تا به‌طور دائم آن‌ها را از گردش خارج کنند. از آنجایی که تعداد توکن های در گردش کمیاب می شود، قیمت احتمالاً افزایش می یابد. بایننس توکن اصلی خود BNB را می سوزاند تا کل عرضه خود را کاهش دهد. در نوامبر ۲۰۱۹، استلار ۵۵ میلیارد توکن XLM، حدود ۵۰ درصد از کل عرضه خود را از بین برد که منجر به افزایش قیمت کوتاه مدت بیش از ۳۰ درصد شد. برخی از بلاک چین ها یا پروتکل ها توکن های غیرقابل معاوضه را برای همیشه از چرخه خارج می کنند تا عرضه سکه در گردش را کاهش دهند. براساس قوانین عرضه و تقاضا، کاهش عرضه توکن باید به حمایت از قیمت آن کمک نماید؛ زیرا توکن های باقی مانده در گردش کمیاب تر می شوند. در آگوست ۲۰۲۱، اتریوم شروع به سوزاندن بخشی از توکن های ارسال شده به عنوان کارمزد تراکنش به جای ارسال آن ها به ماینرها کرد.

• عرضه، منابع محدود در مقابل منابع نامحدود– یک معیار اصلی در اقتصاد توکنی پروژه های مختلف، تامین سکه است. شما باید کل و همچنین عرضه در گردش را در نظر بگیرید. به عنوان مثال، بیت کوین (BTC)، کل عرضه را به ۲۱ میلیون سکه محدود می کند و انتظار می رود آخرین سکه در حدود سال ۲۱۴۰ ضرب شود. از سوی دیگر، سولانا (SOL)، مجموعا ۵۰۸ میلیون SOL عرضه دارد. پروژه‌های توکن غیرقابل تعویض (NFT) نیز تعداد توکن‌هایی را که قرار است ضرب شوند، محدود می‌کنند. برای مثال CryptoPunks دارای امتیاز ۱۰۰۰۰ پانک در قراردادهای v1 و v2 است، در حالی که Bored Ape Yacht Club در مجموع ۹۹۹۹ NFT دارد. نادر بودن و انحصاری بودن منجر به قیمت بالاتر NFTها می شود. اقتصاد توکنی، حداکثر عرضه توکن را تعیین می کند. به عنوان مثال، در مورد بیت کوین، همان طور که می دانید بیش از ۲۱ میلیون سکه را نمی توان استخراج کرد و انتظار می رود آخرین سکه در حدود سال ۲۱۴۰ وارد گردش شود. اتریوم، در مقابل، محدودیت حداکثری ندارد؛ اگرچه صدور آن در هر سال محدود است. پروژه های NFT (توکن غیرقابل معاوضه)کمیابی را تا حد زیادی افزایش می دهند؛ برخی مجموعه ها ممکن است تنها یک NFT را برای یک اثر هنری ایجاد نمایند.

• تخصیص توکن و دوره های واگذاری– تخصیص دقیق توکن به سهامداران در حال حاضر در پروژه های رمزنگاری یک هنجار است. برای ایجاد اعتبار محصول، در حال حاضر رویه این است که برای توکن‌هایی که به سرمایه‌گذاران خطرپذیر یا توسعه‌دهندگان واگذار می گردد، یک دوره تخصیص داده شود. دوره واگذاری توکن های توسعه دهندگان را برای مدت معینی قفل نگه می دارد، بنابراین سرمایه گذاران را از شر عاملان طرح های پلمپ و تخلیه نجات می دهد. برخی از پروژه های رمزنگاری توزیع دقیق توکن ها را به خود اختصاص می دهند. اغلب، تعداد معینی از توکن‌ها برای سرمایه‌گذاران یا توسعه‌دهندگان مخاطره‌آمیز رزرو می‌شود، اما نکته مهم این است که آن‌ها می‌توانند آن توکن‌ها را تنها پس از یک زمان مشخص بفروشند. این امر به طور طبیعی بر عرضه در گردش سکه در طول زمان تأثیر می گذارد. در حالت ایده‌آل، تیم پروژه سیستمی را پیاده‌سازی می‌کند که در آن توکن‌ها به گونه‌ای توزیع می‌شوند که تأثیر آن بر عرضه در گردش و قیمت توکن را تا حد امکان کاهش می‌دهد.