ارزدیجیتال  تراستلس

## ویژگی بی نیازی به اعتماد تراستلس (Trustless) در بلاک چین
تراستلس (Trustless) به چه معناست؟ این عبارت را پیرامون آموزش فناوری بلاک چین به کررات شنیده ایم. ” اعتماد “و” بی نیازی به اعتماد یا فرد معتمد” مفاهیمی مرتبط و در عین حال متفاوت هستند.


در حالی که عبارت تراستلس (Trustless) توسط مریام وبستر به عنوان “شایسته اعتماد نبودن” تعریف می شود، در فضای بلاک چین معنای کاملا متفاوتی دارد. بی نیازی به اعتماد در صنعت بلاک چین به این معنی است که برای کارکرد یک شبکه یا سیستم پرداخت، نیازی نیست تنها اعتماد خود را به یک شخص غریبه، موسسه یا شخص ثالث دیگر اختصاص دهید. سیستم های بدون نیاز به فرد معتمد عمدتا از طریق کد، رمزنگاری نامتقارن و پروتکل های خود شبکه بلاک چین کار می کنند و به اجماع می رسند. محیط های بی نیاز به فرد معتمد و سیستم بدون نیاز به اعتماد در بلاک چین، ارسال و دریافت تراکنش ها، قراردادهای هوشمند و موارد دیگر را امکان پذیر می کنند.
## به چه کسی اعتماد دارید؟
یکی از حوزه های مهم زندگی شما که در آن اعتماد نقش مهمی ایفا می کند، امور مالی شخصی شماست. بیشتر مردم در آمریکا برای ذخیره پس انداز خود به شخص ثالث اعتماد می کنند. به همین ترتیب، همان اندازه که برخی نگران نوسانات سبد سهام خود هستند، معمولا نگران ناپدید شدن دارایی های خود از حساب خود نیستند. این به این دلیل است که پایه و اساس گسترده ای از اعتماد در بخش فن آوری مالی و بانکی (dif techi) وجود دارد.


با این حال، ظهور فناوری بلاک چین و ارزهای دیجیتال درک جدیدی از اعتماد ایجاد کرده است. اپلیکیشن های غیر متمرکز مبتنی بر بلاک چین (dApps) به شما اجازه می دهند بدون نیاز به اعتماد به نهادی که با آن در حال تراکنش هستید، به یک فرآیند یا تراکنش اعتماد کنید. این مفهوم ساده و در عین حال انقلابی، پیامدهای عمده ای بر رابطه ما با امور مالی شخصی و فراتر از آن در زندگی روزمره ما دارد.
## اعتماد داشتن در مقابل عدم نیاز به اعتماد تراستلس (Trustless) در ارز دیجیتال
مفهوم بی نیازی به اعتماد تراستلس (Trustless) یا فرد معتمد عنصر اصلی بلاک چین، پرداخت های رمزارزی و قراردادهای هوشمند است. ” بی نیازی به فرد معتمد” تراستلس (Trustless) به این معنی است که نیازی نیست به شخص ثالثی اعتماد کنید: بانک، شخص یا هر واسطه ای که بتواند بین شما و معاملات یا دارایی های رمزارزی تان فعالیت کند. بسته به اینکه چگونه می خواهید دارایی های خود را ذخیره، جابه جا و معامله کنید، ممکن است یک مجموعه قابل اعتماد یا یک مجموعه داشته باشید که نیاز به اعتماد شخص ثالث دارد.


“اعتماد نکنید؛ تایید کنید!” و “در بیت کوین به ما اعتماد کنید” عبارت های مرتبط با بی نیازی به فرد معتمد هستند که ممکن است هنگام گشت و گذار در فضای ارز دیجیتال با آن ها مواجه شوید. اگر در زمینه ارزهای دیجیتال تازه کار هستید، ممکن است از خود بپرسید: “چگونه می توانم به کد اعتماد کنم؟” اگر با بیت کوین آشنا باشید، احتمالا پاسخ این سوال را می دانید. اساسا این شبکه ها مقاوم به سانسور و غیرمتمرکز هستند و پروتکل های امنیتی پیشرفته ای دارند. وقتی شما تراکنشی را ارسال می کنید، دائمی است و فرستنده نمی تواند پرداخت را معکوس کند. اگر تا به حال در مرحله دریافت چک برگشتی، پرداخت کارت اعتباری برگشتی یا تراکنش پی پال برگشتی بوده اید، احتمالا می دانید که این کار چقدر انقلابی است.


پیامدهای معاملات جهانی قابل توجه هستند. علاوه بر این، سیستم بدون نیاز به اعتماد در بلاک چین بسیار فراتر از پرداخت ها است و شامل مفاهیمی برای خود نگه داری رمزارز، قراردادهای هوشمند و راه حل های ترید دارایی می شود.
## بیت کوین ؛ اولین شبکه بدون نیاز به اعتماد تراستلس (Trustless)
یک سیستم تراستلس (Trustless) به گونه‌ای است که در آن افراد برای عمل کردن نیازی به شناخت یا اعتماد به یکدیگر ندارند. در یک ساختار و سیستم تراستلس (Trustless)، یک فرد حقیقی یا حقوقی نسبت به کل سیستم مسلط نیست. در این گونه سیستم‌ها، برای رسیدن به اجماع، نیازی نیست که اعضا یکدیگر را بشناسند یا به هم اعتماد داشته باشند و در واقع اعتماد اعضا به خود سیستم است و نه بازیگران آن. بیت کوین چنین خاصیتی دارد.
مالکیتتراستلس (Trustless) در یک شبکه همتا به همتا (P2P) اولین مرتبه با بیت کوین معرفی شد، چرا که بیت کوین این امکان را فراهم می‌کند تا تمام داده‌های تراکنش‌ها در یک بلاک چین عمومی تایید و به شکلی تغییرناپذیر نگهداری شوند.


فاکتور اعتماد در اکثر تراکنش‌هایی که در کل اقتصاد اتفاق می‌افتند وجود دارد و بخش بسیار مهم و کلیدی در کلیه‌ی مراودات تجاری و بازرگانی محسوب می‌شود. با این حال، سیستم‌های تراستلس توان بازتعریف کلیه‌ی تعاملات اقتصادی را دارند، چرا که آن‌ها این اجازه را به مردم می‌دهند تا به جای اعتماد به افراد، سازمان‌ها یا اشخاص ثالث، به یک سیستم واحد اعتماد کنند. آن‌ها مطمئن هستند این سیستم به درستی تعریف و کدنویسی شده و مشکلی برایشان ایجاد نخواهد شد. پس اگر فرد یا افرادی در آن‌سوی مراوده یا معامله افکار و مقاصد شومی داشته باشند، توسط سیستم تراستلس (Trustless) خنثی خواهند شد.
## سیستم های تراستلس (Trustless) ؛ متمرکز در برابر غیرمتمرکز
باید توجه داشته باشیم که در یک سیستم تراستلس (Trustless)، مقوله اعتماد به طور کامل حذف نمی‌شود، بلکه این اعتماد در یک سیستم اقتصادی که بعضی رفتارهای خاص را تشویق می‌کند، توزیع می‌شود. در این حالت، اعتماد به حداقل می‌رسد اما از بین نمی‌رود.


سیستم های متمرکز تراستلس نیستند زیرا شرکت‌کنندگان در این سیستم‌ها قدرت را به یک مرکز ثقل مرکزی منتقل می‌کنند و این امکان و اختیار را به آن می‌دهند تا تصمیم بگیرد و تصمیماتش را یک‌طرف اعمال کند. در آن‌ها، تا زمانی که اعضا به شخص ثالثی که مورد اعتماد واقع شده اعتماد داشته باشند، سیستم به کار خود ادامه می‌دهد. در همین حال، اگر اعتماد اعضاء از بین برود، سیستم با مشکل جدی روبه‌رو خواهد شد. در کنار این‌ها، در سیستم‌های مرکزی خطر حمله‌های هکری جدی‌تر است چرا که یک نقطه تکی شکست (Single Point of Failure) وجود دارد. در سیستم‌های متمرکز امکان تغییر یا دستکاری داده‌ها نیز کاملا ممکن است که نقطه ضعفی بزرگ برای آن‌ها محسوب می‌شود.
وقتی صحبت از پول می‌شود، معمولا عموم مردم به سیستم‌های متمرکز نسبت به سیستم‌های غیرمتمرکز و تراستلس اعتماد بیشتری دارند، چرا که مردم به انسان‌ها و سازمان‌ها خیلی راحت‌تر اعتماد می‌کنند تا یک سیستم. این در حالی است که سازمان‌ها و انسان‌ها خیلی راحت دچار فساد می‌شوند، اما یک سیستم تراستلس (Trustless) توسط کدهای کامپیوتری کارها پیش می‌برد که این مکانیسم، امکان فساد را به صفر می‌رساند، مخصوصا اگر کدها به طور شفاف قابل مشاهده باشند و هر کسی نتواند به دلخواه در آن‌ها دست ببرد.


بلاک چین‌هایی که از مکانیسم اجماع اثبات کار برای تایید تراکنش‌ها استفاده می‌کنند، با ارائه‌ مشوق‌هایی به رفتارهای صادقانه، ویژگی تراستلس (Trustless) را به وجود می‌آورد. در این نوع شبکه‌های بلاک چین با پاداش‌های مالی به نودهای شریف امنیت شبکه حفظ و اعتماد بین تعداد زیادی از شرکت‌کنندگان توزیع می‌شود. همین ویژگی، شبکه‌های بلاک چین را در برابر آسیب‌ها و حملات مقاوم می‌کند.


یک سیستم بدون نیاز به اعتماد تراستلس (Trustless) به این معنی است که مشارکان درگیر در آن، برای عملکرد سیستم نیازی به شناختن یکدیگر و یا اعتماد به یکدیگر و یا یک شخص ثالث ندارند.


در یک سیستم بدون نیاز به اعتماد تراستلس (Trustless) ، موجودیت واحدی وجود ندارد که بر روی سیستم قدرت و کنترل داشته باشد و مشارکت کنندگان برای اجماع لازم نیست که همدیگر را بشناسند و یا به هر چیز دیگری جز خود سیستم اعتماد کنند.این ویژگی عدم نیاز به اعتماد در یک شبکه همتا به همتا توسط بیت کوین (bitcoin) معرفی شد و این بیت کوین بود که به همه داده های تراکنشی اجازه داد که بر روی یک بلاک چین (blockchain) عمومی تایید شوند و به صورت غیر قابل تغییری ذخیره شوند.


وقتی که گفته می‌شود شبکه‌های بلاک چین تراستلس (Trustless) هستند، منظور این است که مکانیسم‌هایی در این آن‌ها وجود دارد که تمام اشخاص در آن می‌توانند به اجماع برسند که حقیقت چیست. قدرت و اعتماد بین شرکت‌کنندگان در شبکه (توسعه‌دهندگان، ماینرها، دارندگان توکن و مصرف‌کنندگان) توزیع شده است و در یک شخص حقیقی یا حقوقی متمرکز نمی‌شود. شاید برای تعریف شبکه‌های بلاک چین استفاده از واژه تراستلس (Trustless) دقیق نباشد، بلکه باید گفت که آن‌ها بر اساس توزیع اعتماد طراحی و ساخته شده‌اند.



large_تراستلس.jpg

medium_تراستلس.jpg

small_تراستلس.jpg

thumbnail_تراستلس.jpg

تراستلس.jpg

استفاده از واژه تراستلس (Trustless) یا بدون نیاز به اعتماد در دنیای ارزهای دیجیتال بسیار رایج است و تحلیلگران آن را یکی از مهمترین ویژگی های بیت کوین و سایر رمز ارزها می‌شناسند.

# ارزدیجیتال تراستلس