بلاک چین کنسرسیوم (Consortium Blockchain)

شبکه بلاکچین کنسرسیوم (Consortium Blockchain) یکی از انواع بلاک چین نیمه‌متمرکز است که توسط سازمان‌ها مدیریت می‌شود. این نوع بلاکچین ترکیبی از دو بلاکچین عمومی و خصوصی است، یعنی تا حدودی عمومی بوده و تا حدی نیز خصوصی است.

کلمه کنسرسیوم در لغت به معنای«ائتلافی از چند شرکت» است که با یکدیگر همکاری می‌کنند. فناوری بلاکچین آخرین پیشرفت قرن بیست و یکم است که توانست دنیای فناوری را حیرت‌زده کند. در حال حاضر ارزهای دیجیتال یک ابزار مبادله جدید در بازار تجارت هستند. تمامی اطلاعات و تراکنش‌هایی که در دنیای کریپتوکارنسی انجام می‌شود، روی شبکه بلاکچین نگه‌داری و ذخیره می‌شوند. همان‌طور که از نام این فناوری پیداست، زنجیره‌ای از بلاک‌ها است، یعنی اطلاعات دیجیتالی بلاک داخل دیتابیس ذخیره می‌شوند. در حقیقت بلاکچین یک سیستم ثبت اطلاعات یا پایگاه‌داده است که هیچ نهاد و یا مسئولی روی آن متمرکز نیستند. اطلاعات بر روی این شبکه میان تمام اعضا پخش می‌شود. با وجود این فناوری رمزنگاری شده امکان تقلب، حذف، سانسور و تغییر هر اطلاعاتی که در این شبکه ثبت می‌شود وجود ندارد.

بلاکچین فقط به یک شکل واحد ارائه نمی‌شود و انواع مختلفی دارد که شامل شبکه بلاک چین عمومی، بلاکچین خصوصی، بلاکچین کنسرسیوم و بلاکچین هیبرید می‌شود. کسانی که با ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین آشنا هستند، قطعا با فناوری پشت پرده آن یعنی بلاک چین نیز آشنا هستند. سه نوع فناوری بلاک چین وجود دارد: بلاک چین های عمومی، بلاک چین های خصوصی، بلاک چین کنسرسیوم. در این مقاله قصد داریم به طور مفصل به بلاک چین های کنسرسیوم و هر آنچه که باید درباره بلاک چین کنسرسیوم (Consortium Blockchain) بدانید بپردازیم و به ویژگی ها، مزایا و معایب این نوع از بلاک چین و همچنین انواع آن اشاره کنیم. همانطور که می دانید بلاک چین فناوری است که داده ها و اطلاعات را در زنجیره ای از بلوک ها ذخیره می کند. هر بلوک با استفاده از الگوریتم های هش به یکدیگر پیوند می خورد. این فناوری از پروتکل های رمزنگاری برای افزایش امنیت استفاده کرده و تغییر، ویرایش یا حذف اطلاعات در بلوک ها را غیرممکن می کند. این فناوری با وجود اینکه در مرحله رشد قرار دارد، با پیشرفت های چشمگیری در زمینه تراکنش های دیجیتال در حال ظهور است.

فناوری بلاک چین آخرین پیشرفت قرن بیست و یکم است. بیت کوین و ارز دیجیتال ابزارهای جدید مبادله ما در بازار تجارت هستند. بلاک چین اساساً به شبکه ای اطلاق می شود که دفتر کل و قرارداد هوشمند (سیستم زنجیره ای) را برای برنامه های خود فراهم می کند.

فناوری بلاک چین به فناوری دفتر کل غیرمتمرکز اشاره دارد که هرگونه دارایی یا تراکنش دیجیتالی را بدون دخالت شخص ثالث در روند ثبت می کند. جنبه کلیدی که یک کسب و کار بر اساس آن کار می کند اطلاعات است، هر چه اطلاعات سریعتر و دقیق تر باشد بهتر است.

بلاک چین به عنوان بهترین رسانه برای انجام این کار عمل می کند، همچنین سریعتر، معتبرتر است و از طریق یک دفتر کل غیرقابل تغییر به اشتراک گذاشته می شود که فقط توسط اعضای مجاز شبکه قابل دسترسی است. این فناوری با ارزهای دیجیتال (ارزهایی که توسط رمزنگاری ایمن شده اند) مانند بیت کوین به راحتی کار می کنند.

شبکه بلاکچین کنسرسیوم چیست؟

بلاکچین‌های عمومی در دسترس افرادی قرار دارند که به اینترنت متصل هستند. با استفاده از بلاکچین‌های خصوصی، افراد و سازمان‌ها می‌توانند اطلاعات محرمانه خود را با امنیت کامل تحت کنترل افراد مورد اطمینان قرار دهند. شبکه بلاکچین کنسرسیوم (Consortium Blockchain)، ترکیبی از این دو بلاکچین است که بیشتر یک نوع دفتر کل توزیع شده خصوصی است و متشکل از چندین نهاد یا قدرتی برابر است که به کار اعتبارسنجی داده‌ها می‌پردازند.

قوانین شبکه بلاکچین کنسرسیوم انعطاف‌پذیر است و می‌توان به گروه خاصی از اعتبار سنج‌ها یا افراد ویژه اجازه دسترسی به داده‌ها را داد. چنانچه اعتبار سنج‌ها به اجماع برسند، تغییرات به‌راحتی قابل‌اجرا هستند. برای عملکرد بهتر این سیستم، بهتر است تعداد خاصی از نهادهای اعتبارسنج رفتار صادقانه‌ای داشته باشند تا سیستم با مشکل خاصی مواجه نشود.

هدف اصلی شبکه بلاکچین کنسرسیوم بالارفتن میزان همکاری برای روبه‌رو شدن با چالش‌های دائمی یک صنعت خاص است. سازمان‌هایی که اهداف مشترک دارند و در صنعتی مشابه با یکدیگر کار می‌کنند، برای انتقال تراکنش‌ها یا انتقال اطلاعات، استفاده از شبکه بلاکچین کنسرسیوم می‌تواند یک انتخاب حرفه‌ای باشد. پیوستن به کنسرسیوم می‌تواند برای هر سازمانی مفید باشد زیرا به آنها امکان می‌دهد دیدگاه‌های صنعت خود را با دیگر نهادها به اشتراک بگذارند و از تجربیات آنها استفاده کنند. شبکه بلاکچین کنسرسیوم چگونه کار می‌کند؟ روش‌های رسیدن به اجماع در شبکه بلاکچین کنسرسیوم توسط نودهای از پیش تعیین شده مدیریت می‌شود. اگرچه این بلاکچین برای عموم قابل‌دسترسی نیست اما همچنان دارای ماهیت غیرمتمرکز است. در حقیقت این بلاکچین توسط بیش از یک سازمان مدیریت می‌شود بنابراین هیچ قدرت واحدی آن را به طور کامل کنترل نمی‌کند. شبکه بلاکچین کنسرسیوم برای اینکه از عملکرد خود مطمئن باشد، یک گره تأییدکننده دارد که تأیید تراکنش‌ها، آغاز یا دریافت کردن تراکنش‌ها را انجام می‌دهد. در مقابل گره‌های عضو فقط می‌توانند تراکنش‌ها را دریافت یا شروع کنند.

در نهایت می‌توان گفت، شبکه بلاکچین کنسرسیوم دارای تمام ویژگی‌های شبکه بلاک چین خصوصی، مانند شفافیت، حریم خصوصی و کارایی است اما هیچ قدرت واحدی امور آن را کنترل نمی‌کند. مزایا

شبکه کنسرسیوم توسط افراد کنترل می‌شود اما هیچ قدرت واحدی وجود ندارد. اعضا می‌توانند قوانین خود را تعریف کنند، تراکنش‌های اشتباه را اصلاح یا لغو کنند. همچنین می‌توانند اقدامات دیگری را برای تقویت همکاری سودمند برای شرکت‌هایی که هدف مشترک دارند، مشروط بر اینکه همه اعضا توافق کنند، انجام دهد. اعتبارسنجی توسط اعضا و گره‌ها انجام می‌شود که خطر «حمله ۵۱ درصدی» را از بین می‌برد. افرادی که در شبکه قانون‌شکنی می‌کنند به‌راحتی شناسایی می‌شوند و بیش از آنکه بتوانند چیزی به دست آورند، ضرر می‌کنند. ازآنجایی‌که اطلاعات بلوک‌های احراز هویت شده برای عموم کاربران قابل‌مشاهده نیست، این ویژگی برای کاربران شبکه بلاکچین کنسرسیوم خیلی بااهمیت است. به‌طورکلی کنسرسیوم دارای سطح بالاتری از حریم خصوصی است. در نتیجه مشتریان اعتماد و اطمینان بیشتری به این پلتفرم دارند. در مقایسه با بلاکچین‌های عمومی، تراکنش‌ها در شبکه بلاکچین کنسرسیوم هیچ کارمزدی ندارند.

معایب شبکه بلاکچین کنسرسیوم چیست؟

بلاکچین کنسرسیوم ممکن است به دلیل شکل متمرکزی که دارد در برابر افراد سودجو آسیب‌پذیر باشد. چنانچه تعداد اعضا کم باشد می‌توانید فرد فاسد را شناسایی کنید. راه‌اندازی یک شبکه بلاکچین کنسرسیوم جدید یک فرآیند حساس است و همه اعضا باید پروتکل را تأیید کنند. به همین دلیل ایجاد یک شبکه مشترک بین چندین شرکت بسیار کند انجام می‌شود. ارتقای پروتکل در شبکه بلاکچین کنسرسیوم کمی دشوار بوده و ممکن است تعداد سازمان‌ها بیشتر از شروع کار باشد و تنظیم آن زمان‌بر باشد. شرکت‌ها در اغلب مواقع همکاری نمی‌کنند و مانع از توسعه این حوزه می‌شوند. شبکه بلاکچین کنسرسیوم هنوز در حال ارزیابی است و اثربخش و سودمندی این مدل هنوز مشخص نشده است. سه نوع فناوری بلاک چین وجود دارد: بلاک چین های عمومی بلاک چین های خصوصی بلاک چین های کنسرسیومی بلاک چین های عمومی یا بلاک چین های باز برای هر کسی که به اینترنت متصل است در دسترس است. بلاک چین های خصوصی به طور کلی به یک شرکت برای راه حل های نرم افزاری شرکتی خدمت می کنند و پرونده های تجاری را حل می کنند. ترکیبی از دو بلاک چین قبلی، بلاک چین کنسرسیوم است که بیشتر یک نوع دفتر کل توزیع شده خصوصی است. هدف اصلی یک بلاک چین کنسرسیوم افزایش اثرات همکاری برای مقابله با چالش‌های دائمی یک صنعت خاص است. بلاک چین کنسرسیومی (Consortium Blockchain) زیرشاخه ای از فناوری بلاک چین است. اینها شبکه هایی هستند که از گره های موجود تشکیل شده اند و دارای کنترل های دسترسی هستند. این نوع شبکه در مقایسه با بلاک چین عمومی گره های کمتری دارد اما طبیعتا امن تر و مقیاس پذیرتر است. همچنین منجر به کاهش بار روی شبکه و امنیت بیشتر می شود. اگرچه شفافیت کمتری نسبت به یک زنجیره عمومی دارد اما هنوز خطراتی دارد.

درواقع بلاک چین کنسرسیوم خط بین زنجیره های عمومی و خصوصی و جنبه های هر دو را در بر می گیرد. قابل توجه ترین تفاوت بین این دو سیستم را می توان در سطح اتفاق نظر یافت. به جای یک سیستم باز که در آن هر کسی می‌تواند بلوک‌ها را تأیید کند یا یک سیستم بسته که در آن تنها یک طرف تولیدکنندگان بلوک را انتخاب می‌کند، یک زنجیره کنسرسیوم از تعداد کمی از طرف‌های به همان اندازه قدرتمند، به عنوان اعتباربخش استفاده می‌کند.

این یک نوع شبکه با شرکت کنندگان شناخته شده کمتر است. از یک سیستم مبتنی بر رأی برای اطمینان از تأخیر کم و سرعت عالی استفاده می کند. هر گره مجاز به نوشتن تراکنش است اما نمی تواند به تنهایی یک بلوک اضافه کند. از سوی دیگر، هر بلوکی که توسط گره دیگری اضافه می‌شود، باید قبل از افزودن آن به شبکه تأیید شود. این امکان قرار گرفتن در معرض بیشتر و نوآوری را فراهم می کند.

کنسرسیوم بلاک چین نوعی شبکه نیمه غیرمتمرکز است که در آن عضویت به یک نهاد واحد اعطا نمی شود. در عوض به گروهی از افراد یا "گره ها" اعطا می شود. این کار امنیت شبکه را ارائه می دهد که زنجیره های عمومی آن را ندارند. همچنین درجات قابل توجهی از کنترل و پردازش سریعتر را فراهم می کند و از بسیاری جهات کارآمدتر و ایمن تر عمل می کند.

همانطور که گفته شد بلاک چین کنسرسیوم ترکیبی از بلاک چین خصوصی و عمومی است. تحت این زنجیره شبکه کنسرسیوم دارای چندین عضو است و هر یک به طور مستقل کنترل می شود.

به طور مشابه، تعداد اعضا محدود است و بنابراین دستکاری سیستم برای یک نهاد دشوار است. نفوذ یک گروه در اندازه سیستم منعکس می شود. برای این سیستم، بلاک چین کنسرسیوم بهترین گزینه برای شرکت هایی است که هدفشان رشد و حداکثر کردن سود است. یک بلاک چین کنسرسیوم در شرایطی که چندین شرکت در یک صنعت فعالیت می کنند و برای انجام تراکنش ها یا انتقال اطلاعات به یک پلتفرم واحد نیاز دارند، بسیار مفید خواهد بود. سازمان هایی با اهداف مشترک می توانند بلاک چین کنسرسیومی را برای اصلاح شفافیت، مسئولیت پذیری و گردش کار انتخاب کنند. تحقیقات Deloitte نشان می دهد که تقریباً 74٪ از سازمان ها کنسرسیوم های بلاک چین را انتخاب می کنند. بسیاری از پلتفرم های بلاک چین خود را به عنوان ستون فقرات راه حل های سازمانی مختلف ارائه می کنند. بلاک چین کنسرسیوم به عضو جدید در بلوک پیشنهاد می دهد که به ساختار ایجاد شده بپیوندد و اطلاعات را به جای شروع از صفر به اشتراک بگذارد. این فناوری به سازمان ها کمک می کند تا راه حل هایی را با هم بیابند و در زمان و هزینه های توسعه صرفه جویی کنند. بلاک چین های کنسرسیومی همچنین به عنوان بلاک چین فدرال شناخته می شوند. در حال حاضر اساساً سه نوع کنسرسیوم بلاک چین در بازار وجود دارد:

تکنولوژی محور: اینها پلتفرم های بلاک چین قابل استفاده مجدد را ارائه می دهند، (راه حل هایی بر اساس استانداردهای فنی). این نوع عمدتاً موارد استفاده چند منظوره دارند: Hyperledger، Enterprise Ethereum Alliance و غیره.

علاوه بر این، این نوع کنسرسیوم بلاک چین، تنها با هدف کمک به بلاک چین در رسیدن به رسمیت جهانی وجود دارد.

کسب و کار محور: این نوع تمایل دارند راه حل های بلاک چین را برای یک موضوع تجاری خاص توسعه دهند. عمدتاً همه راه‌حل‌ها فقط برای اهداف تجاری هستند، به عنوان مثال BankChain، Tradelens و غیره.

در واقع، این معماری کنسرسیوم بلاک چین بر روی یک مورد استفاده خاص از بلاک چین، مانند بانکداری، زنجیره تامین، مراقبت های بهداشتی و غیره تمرکز می کند. به جای ارائه پلتفرم های منبع باز، بسیاری از آنها فقط برای اهداف تجاری استفاده می شوند.

تمرکز دوگانه: در این مورد، هنگام ارائه یک پلتفرم یا راه حل بر روی فناوری و تجارت تمرکز می کنند. بنابراین، به نوعی، آنها یک پلتفرم منبع باز مناسب برای هر نوع راه حلی ارائه می دهند اما محصولات تجاری را نیز ارائه می دهند. یک مثال می تواند R3 باشد.

بدون شک، بلاک چین کنسرسیوم یک نوآوری مهم است که به پذیرش بلاک چین در صنایع کمک می کند. برخی از بخش‌هایی که فناوری بلاک چین کنسرسیوم در آن‌ها بهترین است:

لجستیک بیمه و مراقبت های بهداشتی بانکداری و مالی لجستیک لجستیک، سازماندهی و اجرای صریح عملیات پیچیده و مدیریت جریان بین نقطه مبدا و نقطه مقصد برای برآوردن نیازهای شرکت ها یا مصرف کنندگان است. بلاک چین کنسرسیوم راه حل های بهینه ای را برای ایجاد یک شبکه برای همه شرکت کنندگان زنجیره تامین ارائه می دهد. برای ردیابی محصولات برای شناسایی منشاء آنها و فرآیند عرضه مفید است.

بیمه و مراقبت های بهداشتی مراقبت های بهداشتی و بیمه با یکدیگر مرتبط هستند. این روزها مردم اغلب بیمه درمانی را به عنوان نوعی از امنیت انتخاب می کنند. بیمارستان‌ها و شرکت‌های بیمه به این کنسرسیوم می‌پیوندند تا به صورت دیجیتالی اطلاعات و پول را برای سرعت بخشیدن به فرآیند و کاهش مصرف زمان مبادله کنند.

بانکداری و مالی

این صنعت با دارایی های تجاری سر و کار دارد. گروهی از بانک ها پایگاه داده ای ایجاد می کنند که اطلاعات مورد نیاز در مورد طلبکاران را به اشتراک می گذارد. هر زمان که بانک نیاز به احراز هویت و ارزیابی مصرف کننده داشته باشد، به اطلاعات دفتر کل توزیع شده دسترسی پیدا می کند. تجزیه و تحلیل انجام شده توسط Deloitte ثابت می کند که پیاده سازی های مالی و بین بخشی برای پذیرش بلاک چین کنسرسیوم مناسب ترین هستند. پلتفرم های راه حل منبع باز مانند Hyperledger، Corda، Ripple، Multichain، Ethermint، Tendermint، Quorum و غیره توسط شرکت ها برای ایجاد بلاک چین کنسرسیوم خود استفاده می شوند. برخی از پروژه های کنسرسیوم فعال عبارتند از:

Voltron

این پروژه در سال 2018 توسط CryptoBLK و R3 راه اندازی شد. هدف این کنسرسیوم دیجیتالی کردن اسناد و به اشتراک گذاری غیرمتمرکز زنجیره بلوکی است. این بانک شامل گروهی از دوازده بانک به نام‌های BBVA، SEB، Scotiabank، ING، Mizuho، Intesa Sanpaolo، CTBC Bank، U.S Bank، Bankok Bank، Natwest، BNP Paribas و HSBC است. تراکنش های درخواستی سریع هستند و معمولا کمتر از 24 ساعت طول می کشد تا پردازش شوند.

Batavia

این پروژه توسط IBM در سال 2016 تأسیس شد و شامل یک گروه از پنج بانک است: Bank of Montreal، UBS، Erste Group، Commerzbank، CaixaBank. این کنسرسیوم با ایجاد یک شبکه مشترک، تجارت در سراسر جهان را امکان پذیر می کند. تبادل اطلاعات و معاملات تجاری به روش دیجیتال و خودکار با استفاده از دفتر کل بلاک چین. این کنسرسیوم توانست پنج تراکنش زنده موفق بین طرف های تجاری و کشورهای مختلف انجام دهد.

مارکو پولو

هدف اصلی این کنسرسیوم، ساده‌سازی فرآیند جریان تجارت با قرار دادن مسائل زنجیره تامین و روابط تجاری در یک پلتفرم بلاک چین است. مارکوپولو یکی از پروژه هایی است که بر اساس Corda R3 ساخته شده است. این پلتفرم کنسرسیوم یک پروژه مشترک TradeIX و ده سرمایه گذاری مالی دیگر است: بانکوک بانک، DNB، ING، Natixis، Standard Chartered، CommerzBank، BNP Paribas، OP Finance، SMBC و Natwest. این پروژه به طور یکپارچه ایمن است و دارایی های اعتباری و پولی، کالاها و تبادل اطلاعات مناسب را مدیریت می کند