NFT تقسیم شده یا Fractional NFT که به آن FNFT نیز گفته می‌شود، نوعی توکن غیرقابل تعویض (NFT) است که به جای مالکیت کامل یک دارایی دیجیتال، مالکیت کسری از آن را نشان می‌دهد.

به عبارت دیگر، یک NFT معمولی نشان‌دهنده مالکیت یک دارایی دیجیتال منحصر به فرد مانند یک اثر هنری، قطعه موسیقی یا کالای کلکسیون است.

در مقابل، یک FNFT نشان‌دهنده مالکیت بخشی از یک دارایی دیجیتال است.

برای مثال، یک NFT معمولی از یک اثر هنری دیجیتال ممکن است به قیمت 1 میلیون دلار فروخته شود.

اما با استفاده از FNFT، می‌توان این اثر هنری را به 1000 سهم 1000 دلاری تقسیم کرد و هر سهم را به طور جداگانه فروخت.

مزایای NFT های تقسیم شده:

دسترسی بیشتر: FNFT ها می‌توانند دسترسی به سرمایه‌گذاری در NFT ها را برای افراد بیشتری فراهم کنند، زیرا افراد می‌توانند به جای خرید یک NFT کامل، فقط سهمی از آن را خریداری کنند. نقدینگی بیشتر:FNFT ها می‌توانند نقدینگی بازار NFT ها را افزایش دهند، زیرا خرید و فروش سهم‌های یک NFT آسان‌تر از خرید و فروش کل NFT است. مالکیت مشترک: FNFT ها می‌توانند به مالکیت مشترک دارایی‌های دیجیتال توسط افراد مختلف امکان دهند.

نحوه عملکرد FNFT ها:

• ایجاد یک NFT اصلی: اولین قدم برای ایجاد یک FNFT، ایجاد یک NFT معمولی از دارایی دیجیتال مورد نظر است.
• تقسیم NFT به سهم: سپس NFT اصلی باید به تعداد مشخصی سهم تقسیم شود.
• ایجاد قرارداد هوشمند: یک قرارداد هوشمند باید برای مدیریت سهم‌ها و ردیابی مالکیت ایجاد شود.
• فروش سهم: سهم‌های FNFT را می‌توان در صرافی‌های ارز دیجیتال یا پلتفرم‌های اختصاصی FNFT به فروش رساند.

FNFT یا Fractional Non-Fungible Token به تقسیم یک توکن غیرقابل معامله است. توکن‌های غیرقابل معامله (Non-Fungible Tokens یا NFTs) از نوعی از توکن‌های دیجیتال هستند که قابلیت نمایندگی از دارایی‌های منحصر به فرد را دارند. به عبارت دیگر، هر توکن NFT یکتا و قابل تمایل است و قابلیت تعویض با یک توکن دیگر را ندارد.

اما FNFT یا توکن غیرقابل معامله تقسیم شده، به معنای تجزیه یک NFT به چندین بخش کوچکتر است. این فرایند تقسیم می‌تواند به صورت متناسب با قسمت‌های مشخص شده یا به صورت متقاطع انجام شود. هر بخش کوچکتر که توکن FNFT تشکیل می‌دهد، نیز به عنوان یک توکن مجزا در نظام بلاکچین ثبت می‌شود و می‌تواند به صورت مستقل معامله شود.

توکن FNFT به معنای ارائه قابلیت تقسیم پذیری برای توکن‌های غیرقابل معامله است و می‌تواند امکان دسترسی و مشارکت بیشتری را برای علاقه‌مندان فراهم کند. به طور معمول، هر بخش کوچکتر از FNFT نیز قابلیت نمایندگی از بخشی از دارایی یا اثر هنری موجود در توکن اصلی NFT را دارد. این استراتژی می‌تواند به معامله‌گران و سرمایه‌گذاران اجازه دهد به صورت قطعات کوچکتری از یک NFT سرمایه‌گذاری کنند، در حالی که بخش‌های دیگر هنوز در اختیار صاحب اصلی NFT باقی می‌مانند.

کاربردهای NFT تقسیم شده

NFT تقسیم شده به نوعی توکن غیرمثلی گفته می‌شود که در حین ضرب شدن طبق تعریف مالک آن به چندین بخش تقسیم شده تا کاربران مختلف بتوانند بخش‌هایی از آن را خریداری کرده و مالکیت مشترک داشته باشند. در حال حاضر این رویکرد برای NFTهای بسیار گران‌قیمت و دارایی‌های دنیای واقعی، ایده قابل توجهی به شمار می‌رود.

NFT تقسیم شده (FNFT) دارای کاربردهای متنوعی است. در زیر، تعدادی از کاربردهای احتمالی FNFT را بررسی می‌کنیم:

1. ارزش‌گذاری دارایی‌های قابل تجزیه: FNFT به کاربران اجازه می‌دهد تا به صورت جزئی در دارایی‌های هنری، املاک، خودروها و سایر دارایی‌های غیرقابل معامله سرمایه‌گذاری کنند. با تقسیم یک NFT به بخش‌های کوچکتر، صاحبان سرمایه می‌توانند به راحتی در این دارایی‌ها سرمایه‌گذاری کنند و از ارزش آن‌ها بهره‌برداری کنند.

2. امکان دسترسی به اثار هنری بزرگ: FNFT می‌تواند به هنردوستان امکان دسترسی به اثر هنری‌های بزرگ را بدهد. با تقسیم یک اثر هنری NFT به بخش‌های کوچکتر، افراد می‌توانند بخشی از این اثر را خریداری کنند و از آن لذت ببرند، در حالی که اثر کلی هنوز در اختیار صاحب اصلی NFT باقی می‌ماند.

3. اشتراک گذاری سرمایه در دارایی‌های دیجیتال: FNFT می‌تواند به افراد امکان دسترسی به دارایی‌های دیجیتال متنوعی را بدهد، از جمله نسخه‌های دیجیتالی از کتاب‌ها، فیلم‌ها، موسیقی و غیره. با تقسیم یک NFT به بخش‌های کوچکتر، افراد می‌توانند بخشی از این دارایی‌ها را خریداری کنند و از آن‌ها استفاده کنند.

4. تجمیع منابع مالی: FNFT می‌تواند به صاحبان دارایی‌های غیرقابل معامله کمک کند تا منابع مالی را تجمیع کنند. با تقسیم یک دارایی NFT به بخش‌های کوچکتر، صاحبان می‌توانند بخشی از دارایی را به فروش برسانند و سرمایه‌گذاری در پروژه‌های دیگر را شروع کنند.

5. تسهیل تجارت در بازارهای ثانویه: FNFT می‌تواند بازارهای ثانویه را برای تجارت و معاملات دارایی‌های غیرقابل معامله فعال‌تر کند. با تقسیم یک NFT به بخش‌های کوچکتر، معامله‌گران می‌توانند به راحتی این بخش‌ها را خریداری کنند و در بازارهاین کاربردها تنها چند مثال از کاربردهای ممکن FNFT هستند. با رشد و توسعه فضای NFT، احتمالاً کاربردهای بیشتری برای توکن‌های تقسیم شده NFT متولد خواهد شد.

موانع پذیرش NFT تقسیم شده یا FNFT

پذیرش NFT تقسیم شده یا FNFT همراه با برخی موانع و چالش‌ها ممکن است روبه‌رو شود. در زیر، تعدادی از این موانع را بررسی می‌کنیم:

1. قابلیت سنجیده‌پذیری ارزش: تقسیم یک NFT به بخش‌های کوچکتر می‌تواند منجر به کاهش قابلیت سنجیده‌پذیری ارزش آن شود. هرچه یک NFT به بخش‌های کوچکتر تقسیم شود، ارزش هر بخش به طور معکوس کاهش می‌یابد. این موضوع می‌تواند برای سرمایه‌گذاران و جمع‌آوران، جذابیت کمتری داشته باشد.

2. پیچیدگی مدیریت: مدیریت یک FNFT که شامل بخش‌های مختلف است، ممکن است پیچیده و مشکل باشد. برای نمونه، مشکلات مربوط به تقسیم سود و مالکیت، حقوق رای‌دهی، مسئولیت‌های مالکیت و غیره می‌تواند پیش بیاید. تعیین قوانین و مقررات صحیح برای مدیریت FNFT و تسهیل تعامل بین صاحبان بخش‌های مختلف ضروری است.

3. کاهش درجه منحصربه‌فردی: یکی از ویژگی‌های اصلی NFT‌ها، منحصربه‌فرد بودن آن‌ها است. با تقسیم یک NFT به بخش‌های کوچکتر، این منحصربه‌فردی ممکن است کاهش یابد. برخی از افراد ممکن است ارزش یک NFT را در جمع کردن تمام بخش‌های آن و تشکیل یک توکن کامل می‌بینند.

4. تقسیم مشکلات قانونی: تقسیم یک NFT به بخش‌های کوچکتر می‌تواند مشکلات قانونی را به همراه داشته باشد. برخی از مناطق و قوانین ممکن است محدودیت‌ها و مقرراتی را در خصوص تقسیم دارایی‌ها و نمایندگی از آن‌ها تعیین کنند که باید به آن‌ها توجه شود.

5. امنیت و تقلب: تقسیم یک NFT به بخش‌های کوچکتر می‌تواند منجر به افزایش ریسک‌های امنیتی شود. افرادی که بخش‌های کوچکتر را خریداری می‌کنند، باید اطمینان حاصل کنند که این بخش‌ها اصلی و اوراق ارزشی هستند و هیچ تقلبی در نحوه تتقسیم NFT به بخش‌های کوچکتر انجام نمی‌دهد. لطفاً توجه داشته باشید که در حالت کنونی، NFT‌ها به صورت یک توکن یکتا و غیرقابل تجزیه و تقسیم عرضه می‌شوند.

NFT های تقسیم شده (FNFT ها) علی‌رغم مزایای بالقوه متعددی که دارند، با موانع متعددی برای پذیرش گسترده روبرو هستند.

برخی از مهم‌ترین چالش‌ها عبارتند از:

1. پیچیدگی:

• FNFT ها می‌توانند پیچیده‌تر از NFT های معمولی باشند، زیرا شامل قراردادهای هوشمند و مدیریت سهم‌ها هستند.
• این امر می‌تواند برای کاربران معمولی که دانش فنی بالایی ندارند، درک و استفاده از آنها را دشوار کند.

2. هزینه ها:

• ایجاد و معامله FNFT ها ممکن است با هزینه های اضافی مانند هزینه های مربوط به قراردادهای هوشمند و کارمزد تراکنش ها همراه باشد.
• این هزینه‌ها می‌تواند مانعی برای ورود برخی از سرمایه‌گذاران، به خصوص سرمایه‌گذاران خرده‌فروشی باشد.

3. خطرات امنیتی:

• قراردادهای هوشمند FNFT ها می‌توانند در معرض هک و سرقت باشند.
• این امر می‌تواند منجر به از دست رفتن سرمایه برای سرمایه‌گذاران شود.

4. نقدینگی:

• بازار FNFT ها در حال حاضر نسبتاً جدید و کوچک است.
• این امر می‌تواند خرید و فروش FNFT ها را دشوارتر کند و نوسانات قیمت را افزایش دهد.

5. مقررات:

• هیچ چارچوب قانونی یا نظارتی مشخصی برای FNFT ها وجود ندارد.
• این امر می‌تواند عدم اطمینان را برای سرمایه‌گذاران افزایش دهد و رشد بازار را کند کند.

6. آگاهی:

• آگاهی از FNFT ها در بین عموم مردم هنوز کم است.
• این امر می‌تواند جذب کاربران جدید و ایجاد تقاضا برای FNFT ها را دشوار کند.

با وجود این چالش‌ها، FNFT ها پتانسیل قابل توجهی برای تغییر نحوه مالکیت و سرمایه‌گذاری در دارایی‌های دیجیتال دارند.

با توسعه فناوری و افزایش آگاهی، انتظار می‌رود که موانع پذیرش FNFT ها در طول زمان کاهش یابد و این فناوری به طور گسترده‌تر مورد استفاده قرار گیرد.

علاوه بر چالش‌های ذکر شده، موارد زیر نیز قابل توجه است:

• برخی از افراد ممکن است به ایده مالکیت کسری از یک دارایی دیجیتال به جای مالکیت کامل آن تمایلی نداشته باشند.
• FNFT ها ممکن است برای برخی از انواع دارایی‌ها مانند آثار هنری منحصر به فرد مناسب نباشند.