گس اتریوم (Gas) چیست؟

گس اتریوم (Gas)، واحد پول داخلی برای پرداخت هزینه های تراکنش در شبکه اتریوم (Ethereum) است. همانطور که میدانید، اتریوم یک پلتفرم بلاکچین است که به ارائه قابلیت های قراردادهای هوشمند (smart contract)،

توکن های خودکار (ERC-20) و بسیاری از دیگر امکانات برای توسعه دهندگان برنامه ای که میخواهند برنامه ها و دستگاه هایی را بسازند که بر اساس آنها کار میکنند، می پردازد.

هنگامی که شما یک تراکنش در شبکه اتریوم انجام می دهید، مانند ارسال توکن یا اجرای یک قرارداد هوشمند، باید هزینه های تراکنش بپردازید. این هزینه ها به عنوان گس اتریوم (Gas) شناخته می شوند و برای پرداخت هزینه های تراکنش استفاده می شوند. هرگاه شما یک تراکنش ارسال می کنید، شما باید مقدار مشخصی از گس اتریوم را به عنوان هزینه تراکنش پرداخت کنید. مقدار گس اتریوم مورد نیاز برای هر تراکنش، بستگی به اندازه و پیچیدگی تراکنش دارد.

گس (Gas) چیست؟

گس (Gas) در بلوکچین‌ها، هزینه ای است که برای اجرای یک تراکنش در شبکه مورد نیاز است. در واقع، این هزینه به عنوان یک واحد پولی برای پرداخت هزینه تراکنش به کار می‌رود.

در بلاکچین اتریوم، هر تراکنش شامل دو بخش است: داده های تراکنش و مقدار گس (Gas) که برای اجرای تراکنش لازم است. هرگاه یک تراکنش ارسال می شود، مقدار گس مورد نیاز برای اجرای تراکنش باید به صورت پیشفرض توسط فرستنده تراکنش تعیین شود. هرچه تراکنش پیچیده‌تر باشد و بیشتر منابع شبکه را به خود اختصاص دهد، مقدار گس بیشتری مورد نیاز است و بنابراین هزینه تراکنش بیشتری نیز خواهد بود.

در بلاکچین‌های دیگر نیز مفهومی مشابه گس وجود دارد که برای پرداخت هزینه تراکنش به کار می‌رود. به عنوان مثال، در بلاکچین بیتکوین، مفهوم "حجم بلوک" (Block Size) به عنوان معیاری برای تعیین هزینه تراکنش مورد استفاده قرار می‌گیرد.

• مزایا از مزایای مهم گس میتوان به جلوگیری از شلوغ شدن شبکه و حمله اسپم ها اشاره کرد. با توجه به ترافیک بالای شبکه هزینه گس را افزایش میدهد، برای اسپمر ها توجیهی ندارد که بخواهند تراکنش های زیاد و کم ارزش اجرا کنند.

• معایب علیرغم اینکه بابت اجرای یک مکانیزم روان و حامی ماینر ها تا به حال مور تمجید قرار گرفته است، اما با انتقاد هایی هم از طرف توسعه دهندگان و ایجاد کنندگان قراردادهای هوشمند، مواجه شده است. دلیل این انتقادها، گران بودن آن است. هزینه این کارمزد در اتریوم 400 میلیون برابر هزینه استاندارد AWS می باشد.

حد گس (Gas Limit) چیست؟

حد گس (Gas Limit) در بلاکچین‌ها، مقدار حداکثر گس (Gas) است که یک تراکنش می‌تواند استفاده کند تا در شبکه پردازش شود. به عبارت دیگر، حد گس مشخص می‌کند که تعداد حداکثری گس که در هنگام اجرای یک تراکنش مورد استفاده قرار می‌گیرد، چقدر است.

حد گس برای هر تراکنش تعیین می‌شود و به صورت پیشفرض توسط فرستنده تراکنش مشخص می‌شود. اگر حد گس برای یک تراکنش کمتر از مقدار گس مورد نیاز برای اجرای تراکنش باشد، تراکنش به طور خودکار لغو می‌شود و هزینه‌ای هم به حساب فرستنده برنمی‌گردد.

مقدار حد گس باید به گونه‌ای تنظیم شود که کافی باشد تا تراکنش در شبکه پردازش شود، اما به طور همزمان نباید بیش از حداقل نیاز برای اجرای تراکنش باشد تا از هدر رفتن بیش از حد هزینه‌های گس جلوگیری شود.

در بلاکچین اتریوم، حد گس برای هر تراکنش توسط فرستنده تعیین می‌شود و به عنوان هزینه گس ضرب می‌شود تا هزینه کل تراکنش محاسبه شود. مقدار حد گس بستگی به پیچیدگی تراکنش و قیمت گس در زمان ارسال تراکنش دارد.

آیا مقدار حد گس برای هر تراکنش متفاوت است؟

بله، مقدار حد گس (Gas Limit) برای هر تراکنش می‌تواند متفاوت باشد و به عوامل مختلفی بستگی دارد. به طور کلی، مقدار حد گس باید به گونه‌ای تنظیم شود که کافی باشد تا تراکنش در شبکه پردازش شود، اما به طور همزمان نباید بیش از حداقل نیاز برای اجرای تراکنش باشد تا از هدر رفتن بیش از حد هزینه‌های گس جلوگیری شود.

مقدار حد گس برای هر تراکنش به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله پیچیدگی تراکنش، نوع عملیاتی که در تراکنش انجام می‌شود، تعداد ورودی‌ها و خروجی‌ها، وضعیت شبکه و میزان تراکنش‌های دیگری که در حال پردازش در شبکه هستند. برای همین، مقدار حد گس برای هر تراکنش ممکن است با توجه به هر یک از این عوامل متفاوت باشد.

در بلاکچین اتریوم، مقدار حد گس برای هر تراکنش توسط فرستنده تراکنش تعیین می‌شود و به عنوان هزینه گس ضرب می‌شود تا هزینه کل تراکنش محاسبه شود. به طور کلی، مقدار حد گس در شبکه اتریوم معمولاً بین 21000 تا 8000000 واحد گس است، اما ممکن است برای تراکنش‌های پیچیده‌تر، نیاز به مقدار بیشتری از حد گس باشد.

آیا مقدار حد گس برای هر تراکنش متفاوت است؟

بله، مقدار حد گس (Gas Limit) برای هر تراکنش می‌تواند متفاوت باشد و به عوامل مختلفی بستگی دارد. به طور کلی، مقدار حد گس باید به گونه‌ای تنظیم شود که کافی باشد تا تراکنش در شبکه پردازش شود، اما به طور همزمان نباید بیش از حداقل نیاز برای اجرای تراکنش باشد تا از هدر رفتن بیش از حد هزینه‌های گس جلوگیری شود.

مقدار حد گس برای هر تراکنش به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله پیچیدگی تراکنش، نوع عملیاتی که در تراکنش انجام می‌شود، تعداد ورودی‌ها و خروجی‌ها، وضعیت شبکه و میزان تراکنش‌های دیگری که در حال پردازش در شبکه هستند. برای همین، مقدار حد گس برای هر تراکنش ممکن است با توجه به هر یک از این عوامل متفاوت باشد.

در بلاکچین اتریوم، مقدار حد گس برای هر تراکنش توسط فرستنده تراکنش تعیین می‌شود و به عنوان هزینه گس ضرب می‌شود تا هزینه کل تراکنش محاسبه شود. به طور کلی، مقدار حد گس در شبکه اتریوم معمولاً بین 21000 تا 8000000 واحد گس است، اما ممکن است برای تراکنش‌های پیچیده‌تر، نیاز به مقدار بیشتری از حد گس باشد.

Gas Limit چیست؟

Gas Limit به مقدار حداکثر گازی اشاره دارد که یک تراکنش یا قرارداد هوشمند در شبکه بلاکچین اتریوم می‌تواند استفاده کند. هر گازی که در اجرای یک تراکنش یا قرارداد هوشمند مصرف می‌شود، برای ماینرهای شبکه به عنوان پاداش پرداخت می‌شود.

با توجه به پیچیدگی و میزان منابع مورد نیاز برای اجرای یک تراکنش یا قرارداد هوشمند، مقدار Gas Limit باید به گونه‌ای تنظیم شود که اجرای تراکنش یا قرارداد هوشمند تضمین شود، اما به طور همزمان از مقدار اضافی گاز نیز جلوگیری شود. در صورت اینکه مقدار Gas Limit بسیار پایین باشد، اجرای تراکنش یا قرارداد هوشمند ممکن است با خطا مواجه شود و در صورت بالا بودن آن، کاربر ممکن است مقدار اضافی گاز را برای پرداخت پاداش به ماینرها هدر دهد.

مقدار Gas Limit می‌تواند در هنگام ارسال تراکنش یا قرارداد هوشمند از طریق کیف پول یا برنامه‌های کاربردی متصل به شبکه اتریوم تنظیم شود.

آیا مقدار Gas Limit برای هر تراکنش یا قرارداد هوشمند متفاوت است؟

بله، مقدار Gas Limit برای هر تراکنش یا قرارداد هوشمند می‌تواند متفاوت باشد. مقدار Gas Limit باید بر اساس پیچیدگی و نوع عملیاتی که در تراکنش یا قرارداد هوشمند انجام می‌شود تنظیم شود. به طور کلی، تراکنش‌هایی که به مقصد انتقال ارز دیجیتال هستند، نیاز به Gas Limit کمتری دارند، زیرا این تراکنش‌ها به طور معمول از قراردادهای هوشمند ساده‌تری استفاده می‌کنند.

از سوی دیگر، قراردادهای هوشمند پیچیده‌تری نیاز به Gas Limit بیشتری دارند. این قراردادها ممکن است شامل چندین عملیات متفاوت باشند که هر کدام از آنها نیاز به مصرف گاز دارند. به علاوه، اگر یک قرارداد هوشمند از قبل برای اجرا دچار خطا شده باشد، Gas Limit بیشتری نیاز دارد تا قرارداد اجرا شود و خطای آن رفع شود.

بنابراین، مقدار Gas Limit برای هر تراکنش یا قرارداد هوشمند بر اساس نوع و پیچیدگی عملیاتی که انجام می‌شود، متفاوت است.

فاکتورهای موثر در گس اتریوم پس از هاردفورک لندن

پس از پیاده‌سازی EIP-1559 فیلدهای دیگری به تراکنش‌ها اضافه شد. تراکنش‌هایی که شامل این فیلدهای جدید هستند با نام تراکنش‌های نوع دوم (Type 2) شناخته می‌شوند. تراکنش‌هایی که با مکانیزم قبلی انجام می‌شوند، تحت عنوان legacy transactions شناخته می‌شوند و از آنها با نام تراکنش‌های نوع صفر (Type 0) نیز یاد می‌شود.

این نکته را هم به یاد داشته باشید که EIP-1559 تغییری در Gas Limit ایجاد نکرده است و به عنوان مثال گس لیمیت ارسال اتر همچنان برابر است با ۲۱ هزار واحد گس. همچنین باید به خاطر سپرد که EIP-1559 عملا کاهش هزینه‌های گس را در پی ندارد؛ بلکه تخمین آن را آسان‌تر می‌کند و موجب تجربه کاربری بهتر می‌شود. با این توضیحات بهتر است به فیلدهایی بپردازیم که در محاسبه تراکنش‌های نوع دو به آنها نیاز داریم.