پوزیشن معاملاتی

اگر تریدر یک معامله خرید باز کند؛ یعنی انتظار دارد قیمت دارایی در آینده افزایش پیدا کند و بازار روندی صعودی در پیش بگیرد. خلاف این موضوع نیز صادق است؛ اگر فردی یک معامله فروش باز کند، می‌تواند چنین تفسیر کرد که از دید او قیمت دارایی در آینده کاهش پیدا می‌کند و روند بازار نزولی خواهد بود. بسیاری از افراد در بازارهای مالی از اصطلاحات sell(Put) و Buy(Call) برای ورود به یک پوزیشن معاملاتی استفاده می‌کنند.
در بازارهای مالی، پوزیشن معاملاتی به معنای موقعیت مالی یا جایگاه مالی است که یک معامله گر در بازار مالی دارد.

اصطلاح پوزیشن معاملاتی برای بیان وضعیت مالی یک معامله گر در بازار مالی استفاده می شود. این وضعیت می تواند به صورت خریداری یا فروشندگی محصول، سهم، ارز و یا هر نوع دارایی دیگری باشد که در بازار مالی قابل معامله باشد. به طور کلی، پوزیشن معاملاتی به موقعیت مالی یک معامله گر در بازار مالی اشاره دارد.
انتخاب پوزیشن معاملاتی یکی از مهمترین و اساسی ترین قسمت های معاملات در بازارهای مالی است. در ادامه روش هایی برای انتخاب پوزیشن معاملاتی شرح داده شده است:

1- تحلیل فنی: در این روش، نمودار قیمت و حجم معاملات برای تحلیل استفاده می شود. در این روش، قیمت ها و حجم های معاملات در طول زمان بررسی می شوند تا الگوهای قیمتی و روند بازار شناسایی شوند. برای مثال، اگر الگوی قیمتی معاملات نشان دهنده رشد بازار باشد، پوزیشن خرید ممکن است مناسب باشد.

2- تحلیل بنیادی: در این روش، عوامل اقتصادی، اجتماعی و سیاسی مؤثر بر بازار مورد بررسی قرار می گیرد. برای مثال، اگر شرکتی که در آن سهام خریداری می شود قرار است در آینده به بازار جدید وارد شود، پوزیشن خرید ممکن است مناسب باشد.

3- ترکیب تحلیل فنی و بنیادی: در این روش، هر دو روش تحلیل فنی و بنیادی با هم ترکیب می شوند. با استفاده از این روش، معامله گران می توانند بهترین تصمیم را در مورد انتخاب پوزیشن معاملاتی بگیرند.

4- ریسک منیجمنت: در انتخاب پوزیشن معاملاتی، ریسک های مرتبط با معامله نیز مورد توجه قرار می گیرد. برای مثال، معامله گران باید بررسی کنند که چه میزان سرمایه را باید در هر معامله به کار ببرند تا از ریسک های بالقوه جلوگیری شود.

در کل، انتخاب پوزیشن معاملاتی مستلزم تحلیل دقیق بازار و شناخت ریسک های مرتبط با معامله است. بهترین روش انتخاب پوزیشن، ترکیب تحلیل فنی و بنیادی است که در آن، ریسک های مرتبط با معامله نیز در نظر گرفته شده است.
# بررسی انواع پوزیشن معاملاتی
- Long Position (موقعیت خرید)
موقعیت خرید یا Long Position به موقعیتی در بازار مالی اطلاق می شود که در آن یک معامله گر، یک دارایی مالی را با هدف خریداری و نگهداری در مدت زمان طولانی خریداری می کند. در این حالت، معامله گر بر این باور است که قیمت دارایی مورد نظر در آینده افزایش خواهد یافت و می خواهد با خریدن آن در حال حاضر، سود بیشتری را در آینده به دست آورد. 

موقعیت خرید در بازارهای مالی به عنوان یک راه برای سرمایه گذاری در بلند مدت استفاده می شود و برای کسب سود بالاتر، معمولاً به صورت هفتگی، ماهانه یا سالانه، تحلیل های بازار انجام می شود.
- Short Position (موقعیت فروش)
موقعیت فروش یا Short Position به موقعیتی در بازار مالی اطلاق می شود که در آن یک معامله گر، یک دارایی مالی را با هدف فروش در مدت زمان طولانی به قیمت پایین‌تر از قیمت فعلی فروش می‌دهد. در این حالت، معامله گر بر این باور است که قیمت دارایی مورد نظر در آینده کاهش خواهد یافت و می‌خواهد با فروش آن در حال حاضر، سود بیشتری را در آینده به دست آورد.

موقعیت فروش نیز برای سرمایه گذاری در بازارهای مالی استفاده می شود و به عنوان یک راه برای کسب سود از کاهش قیمت دارایی مورد نظر، به کار می رود. این روش معمولاً با ریسک بالایی همراه است و برای افرادی که با بازارهای مالی آشنایی دارند و توانایی تحلیل بازار را دارند، مناسب است.
- موقعیت خنثی (Netural Position)
موقعیت خنثی یا Neutral Position به موقعیتی در بازار مالی اطلاق می شود که در آن یک معامله گر هیچ پوزیشن خرید یا فروش در بازار ندارد و به کنجکاوی و تحلیل بازار مالی علاقه مند است. با داشتن موقعیت خنثی، معامله گر هیچ گونه ریسک مالی برای خود ندارد و به طور مستقیم در بازار شرکت نمی کند.

معامله گران با داشتن موقعیت خنثی، می توانند از تحلیل های بازار بهره بگیرند و با تحلیل‌های کارشناسان بازار، به جستجوی فرصت های سرمایه گذاری در بازار مالی بپردازند. در این حالت، معامله گر می تواند به تحلیل روند بازار، میزان افزایش یا کاهش قیمت دارایی ها و فرصت های سرمایه گذاری در بازار تمرکز کند و بر اساس آن، تصمیمات سرمایه گذاری خود را اتخاذ کند.

موقعیت خنثی در بازارهای مالی برای معامله گرانی که نمی‌خواهند پوزیشن خرید یا فروش داشته باشند، مناسب است. این رویکرد به معامله گران این امکان را می‌دهد که در بازار شرکت کنند، اما به هیچ ریسکی در معاملات خود تحت فشار نباشند.
### سود موقعیت معاملاتی
در معاملات دیجیتال، سود موقعیت معاملاتی عموماً به عنوان سودی که در نتیجه تغییر قیمت ارز دیجیتال (مانند بیت کوین، اتریوم و غیره) به دست می‌آید، شناخته می‌شود. بنابراین، برای کسب سود در موقعیت معاملاتی دیجیتال، باید درستی تحلیل تغییرات قیمت این ارزها و سایر عوامل مرتبط با بازار مانند عرضه و تقاضا و اخبار رویدادها را بررسی کرد.

در معاملات دیجیتال، سود موقعیت معاملاتی ممکن است از دو مکانیسم مختلف به دست آید: 

1. خریداری ارز دیجیتال: در این حالت، شما ارز دیجیتالی را با قیمت پایین تری خریداری می کنید و آن را با قیمت بالاتری فروش می کنید تا سود بیشتری به دست آورید. این روش به صورت مشابه با موقعیت خرید در بازارهای مالی عمل می کند.

2. معدنکاری ارز دیجیتال: در این حالت، شما با استفاده از توان پردازشی کامپیوتر خود، به عنوان یک معدنکار برای تأیید معاملات ارز دیجیتال و در نتیجه به دست آوردن ارز دیجیتال پاداش دریافت می کنید. این روش به صورت مشابه با استخراج سنگ معدن در صنعت معدنکاری فعالیت می کند.

در هر دو حالت، سود موقعیت معاملاتی دیجیتال بستگی به قیمت ارز دیجیتال و موفقیت در تجزیه و تحلیل بازار دارد. به عنوان یک نکته مهم، با توجه به طبیعت پویای بازار دیجیتال، سود و زیان در این نوع معاملات ممکن است بسیار بالا یا پایین باشد و برای کسانی که با بازار دیجیتال آشنایی ندارند، ریسک بالایی دارد.
## بستن پوزیشن معاملاتی
بستن پوزیشن معاملاتی دیجیتال به معنی بستن یا لغو یک معامله خرید یا فروش ارز دیجیتال است. این عملیات ممکن است به دو صورت انجام شود:

1. بستن پوزیشن با استفاده از سفارش معکوس: با استفاده از این روش، شما یک سفارش معکوس در بازار ثبت می‌کنید که باعث می‌شود پوزیشن خرید یا فروش شما بازگردانده شود. به عنوان مثال، اگر شما یک پوزیشن خرید در بیت کوین داشته باشید، با ثبت یک سفارش فروش برای مقدار معادل بیت کوین، پوزیشن خرید شما بسته خواهد شد.

2. بستن پوزیشن با استفاده از سفارش معمولی: با استفاده از این روش، شما یک سفارش خرید یا فروش در بازار ثبت می‌کنید که مقدار معادل پوزیشن معاملاتی شما را برای خرید یا فروش در بازار در اختیار دارد. با تمام شدن این سفارش، پوزیشن شما بسته می‌شود.

در هر دو حالت، بستن پوزیشن معاملاتی دیجیتال به دلیل پویایی بازار می‌تواند به صورت سریع و با اطمینان انجام شود. به عنوان نکته‌ای مهم، قبل از بستن پوزیشن معاملاتی، بهتر است مطمئن شوید که تمامی معاملات شما به درستی ثبت شده‌اند و هیچ معامله‌ای در حال اجرا نیست. همچنین در هنگام بستن پوزیشن، به قیمت فعلی بازار توجه کنید تا بیشترین سود را به دست آورید.
### رابط موقعیت و استراتژی معاملاتی

استراتژی معاملاتی شما موقعیت خریدوفروش را برای شما مشخص می‌کند. برای انجام یک معامله خوب باید یک استراتژی مناسب انتخاب کنید تا بهترین موقعیت‌ها را به شما معرفی کند. هرچه تجربه و مهارت شما بیشتر باشد احتمال اینکه نقطه ورود بهتری برای انجام معاملات خود انتخاب کنید، افزایش پیدا می‌کند. جالب است بدانید معامله‌گران حرفه‌ای ممکن است زمانی که بسیاری از افراد در حال فروش دارایی‌های خود هستند اقدام به خرید کنند (عکس این قضیه نیز صادق است).
### نحوه انتخاب پوزیشن معاملاتی با تحلیل تکنیکال
برای انتخاب پوزیشن معاملاتی دیجیتال با تحلیل تکنیکال، می‌توانید از روش‌های مختلفی استفاده کنید. در ادامه، مراحل مهمی که باید در انتخاب پوزیشن معاملاتی دیجیتال با تحلیل تکنیکال بررسی شود، آورده شده است:

1. بررسی چارت قیمت: یکی از اصلی‌ترین روش‌های تحلیل تکنیکال، بررسی چارت قیمت است. در این روش، با بررسی تاریخچه قیمت ارز دیجیتال در یک بازه زمانی خاص، نمودار قیمت را تحلیل می‌کنید تا الگوهای قیمتی و میزان تغییرات را شناسایی کنید. با توجه به الگوهای قیمتی و تحلیل تکنیکال، می‌توانید تصمیم بگیرید که آیا باید پوزیشن خرید یا فروش را انتخاب کنید.

2. استفاده از شاخص‌های تحلیل تکنیکال: شاخص‌های تحلیل تکنیکال مانند میانگین متحرک، شاخص نیروی خریداران و فروشندگان (RSI)، شاخص ماکزیمم/مینیمم (ADX) و غیره، می‌توانند به شما در تحلیل بازار کمک کنند. با استفاده از این شاخص‌ها، می‌توانید میزان تقاضا و عرضه در بازار را شناسایی کنید و تصمیم بگیرید که آیا باید پوزیشن خرید یا فروش را انتخاب کنید.

3. بررسی میزان حجم معاملات: بررسی میزان حجم معاملات نیز می‌تواند به شما در تحلیل بازار کمک کند. با بررسی حجم معاملات در یک بازه زمانی، می‌توانید نوسانات بازار را شناسایی کنید و تصمیم بگیرید که آیا باید پوزیشن خرید یا فروش را انتخاب کنید.

4. استفاده از سطوح پشتیبانی و مقاومت: سطوح پشتیبانی و مقاومت در تحلیل تکنیکال به شما کمک می‌کند تا نقاط مهم در بازار را شناسایی کنید. با شناسایی سطوح پشتیبانی و مقاومت، می‌توانید تصمیم بگیرید که آیا باید پوزیشن خرید یا فروش را انتخاب کنید.

در نهایت، برای انتخاب پوزیشن معاملاتی دیجیتال با تحلیل تکنیکال، باید با توجه به میزان ریسک و سود مالی خود، تصمیم گیری کنید. همچنین، باید به دقت بازار را مطالعه کنید و در صورت لزوم از خبرگزاری‌ها و منابع معتبری مانند وب‌سایت‌های تحلیلی و فینانسیال برای اطلاعات بیشتر استفاده کنید. همچنین، حتما باید از روش‌های مدیریت ریسک مانند استفاده از سطوح توقف (Stop Loss) و حداقل ریسک معاملاتی (Risk Management) استفاده کنید تا از سود خود دفاع کنید و از خسارت‌های بیشتر جلوگیری کنید.

large_معاملات.jpg

medium_معاملات.jpg

small_معاملات.jpg

thumbnail_معاملات.jpg

معاملات.jpg

به‌طورکلی می‌توان گفت مقداری از یک دارایی در بازارهای مختلف که معامله‌گر آن را خریداری کرده یا به فروش می‌رساند یک Position به‌حساب می‌آید. 

نحوه انتخاب پوزیشن معاملاتی چگونه است؟

این مقدار ممکن است به صورت خریداری شده یا به عنوان پوزیشن فروش در نظر گرفته شده باشد.

یک پوزیشن معاملاتی شامل بیشتر از یک تراکنش معاملاتی می باشد و معمولاً به مجموعه‌ای از تراکنش‌هایی که یک تاجر در بازار برای خرید یا فروش دارایی به صورت مشخصی انجام می دهد، اطلاق می شود. به عنوان مثال، یک تاجر می تواند یک پوزیشن خریداری شده از ۱۰۰۰ واحد ارز دیجیتال برای یک قیمت خاص داشته باشد. اگر این تاجر بخواهد پوزیشن خریداری شده را به قیمت بالاتری بفروشد، یک تراکنش فروش انجام خواهد داد که موجب لغو پوزیشن خریداری شده و تشکیل پوزیشن فروش خواهد شد.

پوزیشن معاملاتی به تاجران و سرمایه گذاران اجازه می دهد تا دارایی ها و سرمایه های خود را به صورت موقت در بازار نگه دارند و از تغییرات قیمت بهره ببرند. همچنین، این امکان را به آنها می دهد که به صورت مستقیم از ارزش دارایی ها و سرمایه های خود در بازار سود ببرند، بدون این که به محض خرید یا فروش، بازار را ترک کنند.
## انواع موقعیت معاملاتی؛ سود و زیان آنها
انواع موقعیت معاملاتی عبارتند از:

1. پوزیشن خرید (Long Position): در این نوع پوزیشن، تاجر یا سرمایه گذار، دارایی را با امید به افزایش قیمت آن در آینده، خریداری می کند. در صورتی که قیمت دارایی در آینده افزایش پیدا کند، تاجر سود خواهد کرد، اما در صورت کاهش قیمت، زیان خواهد دید.

2. پوزیشن فروش (Short Position): در این نوع پوزیشن، تاجر یا سرمایه گذار، دارایی را با امید به کاهش قیمت آن در آینده، به فروش می رساند. در صورتی که قیمت دارایی در آینده کاهش پیدا کند، تاجر سود خواهد کرد، اما در صورت افزایش قیمت، زیان خواهد دید.

3. پوزیشن خرید و فروش همزمان (Long and Short Position): در این نوع پوزیشن، تاجر یا سرمایه گذار، همزمان دارایی را به صورت خرید و فروش می کند. این نوع پوزیشن به عنوان یک استراتژی معاملاتی پیشرفته، برای کاهش ریسک و افزایش سود استفاده می شود.

سود و زیان پوزیشن معاملاتی، به وابستگی به قیمت دارایی و نوع پوزیشنی که تاجر یا سرمایه گذار در آن قرار دارد، متفاوت است. در صورتی که قیمت دارایی در آینده افزایش پیدا کند، تاجران با پوزیشن خریداری شده سود خواهند کرد و در صورت کاهش قیمت، زیان خواهند دید. در مقابل، در صورتی که قیمت دارایی در آینده کاهش پیدا کند، تاجران با پوزیشن فروش خود سود خواهند کرد و در صورت افزایش قیمت، زیان خواهند دید.
## بستن پوزیشن معاملاتی و دلایل آن
بستن یک پوزیشن معاملاتی به معنی فروش یا خرید دارایی به منظور لغو پوزیشن معاملاتی است. دلایل بستن پوزیشن معاملاتی شامل:

1. برآورد خطر: در صورتی که تاجر یا سرمایه گذار، برآورد می کند که پوزیشن معاملاتی در معرض خطر قرار دارد و باعث زیان خواهد شد، بستن پوزیشن معاملاتی برای جلوگیری از زیان می تواند مناسب باشد.

2. برآورد سود: در صورتی که تاجر یا سرمایه گذار، برآورد می کند که پوزیشن معاملاتی سودآور خواهد بود، بستن پوزیشن معاملاتی برای دستیابی به سود می تواند مناسب باشد.

3. محدودیت مالی: در صورتی که تاجر یا سرمایه گذار، محدودیت مالی دارد و نمی تواند سرمایه خود را به مدت طولانی در بازار نگه دارد، بستن پوزیشن معاملاتی برای خروج از بازار می تواند مناسب باشد.

4. تغییر در شرایط بازار: در صورتی که شرایط بازار تغییر کرده و تاجر یا سرمایه گذار، پوزیشن معاملاتی خود را بررسی می کند و برآورد می کند که تغییرات بازار باعث زیان خواهد شد، بستن پوزیشن معاملاتی برای جلوگیری از زیان می تواند مناسب باشد.

بستن پوزیشن معاملاتی باید با توجه به شرایط بازار و برآورد خطر و سود آن انجام شود. این عملیات باید با استفاده از تحلیل فنی و ابزارهای مالی مناسب انجام شود.
## رابطه پوزیشن و استراتژی‌های معاملاتی
پوزیشن معاملاتی (Position) و استراتژی‌های معاملاتی (Trading Strategy) در بازارهای مالی به طور وثیقه با هم مرتبط هستند. با توجه به نوع پوزیشن معاملاتی که یک تاجر یا سرمایه گذار دارد، می‌تواند استراتژی‌های معاملاتی مختلفی را برای دستیابی به سود و کاهش ریسک معاملاتی پیش بینی کند.

به عنوان مثال، در صورتی که یک تاجر یا سرمایه گذار دارای پوزیشن خریداری شده باشد، می‌تواند استراتژی‌های معاملاتی مختلفی را برای جلوگیری از زیان و دستیابی به سود انجام دهد. استراتژی‌های معاملاتی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

1. استراتژی تثبیت سود (Take Profit Strategy): در این استراتژی، تاجر یا سرمایه گذار، با توجه به مقدار سودی که قصد دارد کسب کند، یک سطح قیمتی را تعیین می‌کند و در صورتی که قیمت دارایی به آن سطح برسد، پوزیشن معاملاتی را بسته و سود خود را تثبیت می‌کند.

2. استراتژی محافظه کارانه (Conservative Strategy): در این استراتژی، تاجر یا سرمایه گذار، با توجه به ریسک معاملاتی خود، اقدام به تنظیم سطح استاپ لاس (Stop Loss) می‌کند. در صورتی که قیمت دارایی به سطح استاپ لاس برسد، پوزیشن معاملاتی خود را بسته و از تحمیل زیان جلوگیری می‌کند.

3. استراتژی پیگیری (Trend Following Strategy): در این استراتژی، تاجر یا سرمایه گذار، با توجه به روند قیمتی دارایی، پوزیشن معاملاتی خود را به سمت روند قیمتی حرکت می‌دهد و در صورتی که قیمت دارایی به سمت معکوس حرکت کند، پوزیشن معاملاتی را بسته و از تحمیل زیان جلوگیری می‌کند.

بنابراین، انتخاب استراتژی‌های معاملاتی مناسب، برای دستیابی به سود و کاهش ریسک معاملاتی، بسیار مهم است و باید با توجه به نوع پوزیشن معاملاتی و شرایط بازار انتخاب شود.
## انتخاب پوزیشن معاملاتی با تحلیل تکنیکال
تحلیل تکنیکال (Technical Analysis) یکی از روش‌های مهم در تصمیم‌گیری در بازارهای مالی است که برای انتخاب پوزیشن معاملاتی مفید است. در این روش، با استفاده از نمودارهای قیمتی دارایی، تحلیل و بررسی روند قیمتی و الگوهای مختلف دارایی‌ها انجام می‌شود.

برای انتخاب پوزیشن معاملاتی با تحلیل تکنیکال، می‌توانید به مراحل زیر توجه کنید:

1. بررسی نمودار قیمتی: ابتدا باید نمودار قیمتی دارایی را مورد بررسی قرار دهید و روند قیمتی و الگوهای مختلفی که در آن قابل مشاهده است را بررسی کنید.

2. شناسایی الگوهای تحلیلی: در این مرحله، باید الگوهای تحلیلی مختلفی را در نمودار قیمتی شناسایی کنید، از جمله الگوهای مثل سطح پشتیبانی و مقاومت، الگوهای شمعی، الگوهای شکست خطوط روند و غیره.

3. تعیین سطح ورود: پس از شناسایی الگوهای تحلیلی، باید سطح ورود به بازار را برای پوزیشن معاملاتی تعیین کنید. این سطح ممکن است بر اساس الگوهای تحلیلی، سطوح پشتیبانی و مقاومت، خطوط روند و غیره تعیین شود.

4. تعیین سطح استاپ لاس: بعد از تعیین سطح ورود، باید سطح استاپ لاس (Stop Loss) را برای پوزیشن معاملاتی تعیین کنید. در این مرحله، شما باید سطحی را تعیین کنید که در صورتی که قیمت دارایی به آن سطح برسد، پوزیشن معاملاتی بسته شود و از تحمیل زیان جلوگیری شود.

5. تعیین سطح تثبیت سود: در صورتی که پوزیشن معاملاتی شما سودآور شود، باید سطح تثبیت سود (Take Profit) را نیز تعیین کنید. در این مرحله، شما باید سطحی را تعیین کنید که در صورتی که قیمت دارایی به آن سطح برسد، پوزیشن معاملاتی بسته و سود شما تثبیت شود.

با توجه به این مراحل، تحلیل تکنیکال می‌تواند برای انتخاب پوزیشن معاملاتی مفید باشد. با این حال، باید به یاد داشت که هرگز نباید تنها به تحلیل تکنیکال اکتفا کرد و باید به عوامل دیگری نیز مانند شرایط بازار، اخبار و رویدادهای مهم در بازار توجه داشت.
## فراوانی موقعیت‌های معاملاتی در هر روند بازار
تعداد موقعیت‌های معاملاتی در هر روند بازار متفاوت است و بستگی به شرایط بازار، نوع دارایی، زمانبندی معاملات و استراتژی‌های معاملاتی دارد. در زیر به توضیح فراوانی موقعیت‌های معاملاتی در هر روند بازار اشاره می‌کنیم:

1. بازار صعودی: در بازار صعودی، فراوانی موقعیت‌های معاملاتی خریداری بیشتر است زیرا قیمت دارایی‌ها در حال افزایش است. در این روند بازار، تاجران و سرمایه گذاران معمولاً به دنبال خرید دارایی‌هایی هستند که در آینده قیمت آن‌ها افزایش پیدا کند. اما باید به دقت نگاه کرد که با وجود فراوانی موقعیت‌های معاملاتی خریداری، همیشه پوزیشن خریداری شده سودآور نیست و ریسک‌هایی نیز دارد.

2. بازار نزولی: در بازار نزولی، فراوانی موقعیت‌های معاملاتی فروش بیشتر است زیرا قیمت دارایی‌ها در حال کاهش است. در این روند بازار، تاجران و سرمایه گذاران معمولاً به دنبال فروش دارایی‌های خود هستند تا از کاهش قیمت دارایی‌ها سود ببرند. اما همانند روند صعودی، با وجود فراوانی موقعیت‌های معاملاتی فروش، پوزیشن فروشاری شده نیز ریسک‌های خود را دارد.

3. بازار جانبی: در بازار جانبی که همچنین به عنوان بازار نوسانی شناخته می‌شود، فراوانی موقعیت‌های معاملاتی به میزان متوسط و به نسبت بازار صعودی و نزولی کمتر است. در این روند بازار، قیمت دارایی‌ها در حال حرکت در بازه‌ای محدود بین دو سطح پشتیبانی و مقاومت است. تاجران و سرمایه گذاران در این بازار می‌توانند از استراتژی‌های معاملاتی مختلفی استفاده کنند از جمله استراتژی خرید در سطح پشتیبانی و فروش در سطح مقاومت.

در کل، فراوانی موقعیت‌های معاملاتی در هر روند بازار به نوع دارایی، شرایط بازار، زمانبندی معاملات و استراتژی‌های معاملاتی بستگی دارد و نمی‌توان به طور دقیقی تعیین کرد. برای انتخاب بهترین موقعیت معاملاتی، باید با توجه به شرایط بازار و تجربیات خود، تحلیل و تصمیم‌گیری کنید.
## پوزیشن معاملاتی و کسب سود آسان

معامله در بازار ارزهای دیجیتال در قالب انواع پوزیشن معاملاتی انجام می‌شود. این  نوع ترید اعم از خرید یا فروش و زمان و مقدار آن را تعیین می‌کند. درحالی‌که در بازارهای صعودی معامله‌گران عمدتا موقعیت‌های لانگ یا خرید را باز می‌کنند، در بازارهای نزولی، شاهد وضعیت فروش یا شورت بیشتر هستیم. بااین‌حال هنگام اتخاذ هریک از آنها لازم است که شاخص‌های تکنیکی و فاندامنتال را نیز مدنظر قرار دهیم.

باز و بسته کردن پوزیشن علاوه بر معاملات اسپات در معاملات مشتقات نیز کاربرد دارد. تریدر شورت، انتظار کاهش قیمت‌ها و تریدر لانگ، انتظار افزایش آن‌ها از نقطه‌ی گشایش موقعیت خود را دارد. پیش‌بینی اشتباه درخصوص روندهای احتمالی، اصلی‌ترین ریسک پیش روی هر یک از این‌هاست.

large_Untitled-1.jpg

medium_Untitled-1.jpg

small_Untitled-1.jpg

thumbnail_Untitled-1.jpg

Untitled-1.jpg

پوزیشن معاملاتی (Position) در بازارهای مالی به موقعیتی اطلاق می‌شود که یک تاجر یا سرمایه گذار دارای مقداری از دارایی یا سرمایه مالی مشخصی در بازار است. 