مشخصات ارز لوپرینگ

لوپرینگ (LRC)( توکن ارز دیجیتال لوپرینگ (Loopring) مبتنی بر اتریوم است، یک پروتکل متن باز که برای ایجاد صرافی های غیرمتمرکز ارز دیجیتال طراحی شده است.

در سال 2020، میانگین حجم معاملات روزانه کل بازار ارزهای دیجیتال در محدوده تقریبی 50 تا 200 میلیون دلار در نوسان بود و بیشتر این معاملات در صرافی‌های متمرکز ارزهای دیجیتال انجام می‌شد.

صرافی های ارز دیجیتال متمرکز پلتفرم‌های آنلاینی هستند که توسط شرکت‌های خصوصی اداره می‌شوند و وجوه کاربران را ذخیره کرده و سفارش‌های خرید و فروش را تسهیل می‌کنند.

چنین پلتفرم هایی دارای جنبه های منفی مشترکی هستند، بنابراین نوع جدیدی از صرافی یعنی صرافی های غیرمتمرکز برای کاهش این معایب به وجود آمده اند. با این حال، صرافی های کاملاً غیرمتمرکز نیز بدون عیب و نقص نیستند.

در واقع هدف لوپرینگ (LRC) ، ترکیب تطبیق سفارش متمرکز با تسویه سفارش غیر متمرکز بر روی بلاک چین در یک محصول هیبریدی است که بهترین جنبه های صرافی های متمرکز و غیرمتمرکز را به خود اختصاص می دهد.

توکن‌های لوپرینگ (LRC) طی یک عرضه اولیه سکه (ICO) در آگوست 2017 در دسترس عموم قرار گرفتند، در حالی که پروتکل لوپرینگLRC برای اولین بار در دسامبر 2019 در شبکه اصلی اتریوم به کارگیری شد.

بنیان گذاران لوپرینگ (LRC) چه کسانی هستند؟

بنیانگذار و مدیرعامل فعلی Loopring Foundation که توسعه پروتکل لوپرینگ (LRC) را مدیریت می کند، دانیل وانگ (Daniel Wang)، مهندس نرم افزار و کارآفرین مستقر در شانگهای، چین است.

وانگ دارای مدرک لیسانس علوم کامپیوتر از دانشگاه علم و فناوری چین و همچنین مدرک کارشناسی ارشد در همان رشته از دانشگاه ایالتی آریزونا است.

وانگ قبل از شروع کار بر روی لوپرینگ ، چندین سمت مدیریتی و اجرایی در شرکت‌های بزرگ فناوری داشته است: او مهندس نرم‌افزار پیشرو در تولیدکننده دستگاه‌های پزشکی Boston Scientific، مدیر ارشد مهندسی، تبلیغات در Chinese e-commerce giant JD.com و همچنین مدیر فنی و مهندس ارشد نرم افزار در Googleبوده است.

چه چیزی لوپرینگ (LRC) را منحصر به فرد می کند؟

ایده اصلی پشت لوپرینگ ترکیب عناصر صرافی های متمرکز و غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال برای ایجاد پروتکلی است که از مزایای منحصر به فرد آن ها بهره مند شده و ناکارآمدی ها را از بین می برد.

صرافی های متمرکز در حال حاضر روش اصلی خدمات معاملات ارزهای دیجیتال هستند. با وجود اینکه استفاده از این صرافی ها بسیار محبوب و راحت است، اما با خطرات زیادی همراه است که اصلی ترینش ماهیت نگهداری آنها است. از آنجایی که این صرافی‌ها وجوه کاربران را بین نقاط واریز و برداشت نگه می‌دارند، این وجوه به دلیل حملات احتمالی هکرها، عوامل مخرب در داخل صرافی یا مداخله نظارتی در معرض خطر از بین رفتن جزئی یا کامل قرار می‌گیرند.

یکی دیگر از مشکلات عمده صرافی های متمرکز، عدم شفافیت است: این واقعیت که معاملات بر روی بلاک چین تسویه نمی شوند، بلکه در سوابق داخلی صرافی ذخیره می شوند، امکان دستکاری قیمت توسط صرافی را فراهم می کند و به آن اجازه می دهد تا از وجوه کاربران برای مقاصد غیرمجاز در حین نگهداری استفاده کند.